اختصاصی اقتصاد 100 / رضا پدیدار عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران تشریح کرد:
ریشه بحران گاز کجاست؟ / لوله کشی بدون تغییر ظرفیت تولید گاز + فیلم
اقتصاد 100 - درپهنه کشور ما بالای 90 درصد لوله‌کشی گاز انجام شده است؛ این در شرایطی است که ما به دلیل عدم سرمایه گذاری لازم در توسعه فازهای باقی مانده پارس جنوبی و در سایر فازهای خشکی محدودیت تولید پیدا کردیم.
رضا پدیدار، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران در گفتگو با اقتصاد 100 از ناترازی سبد سوخت کشور خبرداد و گفت: 70درصد سبد سوخت ایران، گاز است و 30 درصد آن را سایر ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻫﯿﺪروﮐﺮﺑﻮری تشکیل می دهد. با توجه به توسعه مخازن مشترک و مستقل پارس جنوبی و مناطق جنوبی کشور در خشکی ظرفیت تولید گاز کشور به یک میلیارد متر مکعب رسیده است که اکنون 850 میلیون مترمکعب آن قابل برداشت است و با توجه به تمرکز تصمیم‌گیران بر استفاده از گاز طبیعی به سمت تک محصولی مصرف سوخت حرکت کردیم و همه چیز به گاز وابسته شده است. این وابستگی شدید جزو نقاط ضعف برنامه‌ریزی کشور است و باعث شده در شرایط ناترازی مصرف گاز دچار بحران شویم.
او معتقد است، منابع هیدروکربوری در داخل کشور بسیار تعیین کننده است، انقدر که اگر خللی درآن وارد شود، می تواند اقتصاد کشور را دچار بحران کند.
پدیدار به آمار شرکت ملی گاز ایران اشاره کرد و توضیح داد که درپهنه کشور ما بالای 90 درصد لوله‌کشی گاز انجام شده است؛ این در شرایطی است که ما به دلیل عدم سرمایه گذاری لازم در توسعه فازهای باقی مانده پارس جنوبی و در سایر فازهای خشکی محدودیت تولید پیدا کردیم. میزان تولید گاز ایران باید تا سال 1420 که سقف سرمایه گذاری ما بود و ظرفیت بهره برداری به 1.5 میلیارد مترمعکب افزایش پیدا می کرد تا بتوانیم رشد مصرف را پاسخگو باشیم؛ اما سرمایه گذاری ما انجام نشد
او تاکید کرد: ظرف کمتر از 1 سال و نیم گذشته، 1 میلیون و 100 هزار انشعاب جدید گاز داده شده است و این انشعاب‌ها باید منبع تولید داشته باشند؛ در صورتی‌که ما نه تنها در تولید خود افزایشی نداشتیم بلکه افت فشار و تولید نیز داشته ایم.
به گفته پدیدار، بر اساس آمار سال گذشته 84 درصد ترکیب سبد مدیریت اقتصادی کشور در اختیار دولت، صندوق‌های بازنشستگی و شرکت‌های خصولتی است و تنها 16 درصد متعلق به بخش خصوصی و تعاونی‌ها است که اگر سهم 3 درصدی تعاونی‌ها را از آن کم کنیم تنها 13 درصد باقی می ماند که از پارسال تاکنون سهم بخش خصوصی به8.6 درصد کاهش پیدا کرده است و در چنین شرایطی بخش خصوصی نمی‌تواند در بحران ناترازی انرژی کمک کند.
او معتقد است، بر اساس اطلاعات سایت‌های بین‌المللی و تحقیقات صورت گرفته؛ نیاز بشر به سوخت‌های هیدروکربوری تا سال 2050 به قوت خود باقی است و در مسیر کاهشی خود به زیر 80 درصد نخواهد رسید.
این فعال حوزه انرژی تاکید کرد: ما در حال عبور از انقلاب صنعتی چهارم و ورود به انقلاب صنعتی پنجم هستیم و اکنون نیاز به هوش سبز داریم تا بتوانیم از یک سبد مجموعه اطلاعات، تجربه و استفاده بهینه؛ از تمام ظرفیت‌های خود استفاده کنیم و به نقطه مطلوب نزدیک شویم.
او معتقد است، منابع هیدروکربوری در داخل کشور بسیار تعیین کننده است، انقدر که اگر خللی درآن وارد شود، می تواند اقتصاد کشور را دچار بحران کند.
پدیدار به آمار شرکت ملی گاز ایران اشاره کرد و توضیح داد که درپهنه کشور ما بالای 90 درصد لوله‌کشی گاز انجام شده است؛ این در شرایطی است که ما به دلیل عدم سرمایه گذاری لازم در توسعه فازهای باقی مانده پارس جنوبی و در سایر فازهای خشکی محدودیت تولید پیدا کردیم. میزان تولید گاز ایران باید تا سال 1420 که سقف سرمایه گذاری ما بود و ظرفیت بهره برداری به 1.5 میلیارد مترمعکب افزایش پیدا می کرد تا بتوانیم رشد مصرف را پاسخگو باشیم؛ اما سرمایه گذاری ما انجام نشد
او تاکید کرد: ظرف کمتر از 1 سال و نیم گذشته، 1 میلیون و 100 هزار انشعاب جدید گاز داده شده است و این انشعاب‌ها باید منبع تولید داشته باشند؛ در صورتی‌که ما نه تنها در تولید خود افزایشی نداشتیم بلکه افت فشار و تولید نیز داشته ایم.
به گفته پدیدار، بر اساس آمار سال گذشته 84 درصد ترکیب سبد مدیریت اقتصادی کشور در اختیار دولت، صندوق‌های بازنشستگی و شرکت‌های خصولتی است و تنها 16 درصد متعلق به بخش خصوصی و تعاونی‌ها است که اگر سهم 3 درصدی تعاونی‌ها را از آن کم کنیم تنها 13 درصد باقی می ماند که از پارسال تاکنون سهم بخش خصوصی به8.6 درصد کاهش پیدا کرده است و در چنین شرایطی بخش خصوصی نمی‌تواند در بحران ناترازی انرژی کمک کند.
او معتقد است، بر اساس اطلاعات سایت‌های بین‌المللی و تحقیقات صورت گرفته؛ نیاز بشر به سوخت‌های هیدروکربوری تا سال 2050 به قوت خود باقی است و در مسیر کاهشی خود به زیر 80 درصد نخواهد رسید.
این فعال حوزه انرژی تاکید کرد: ما در حال عبور از انقلاب صنعتی چهارم و ورود به انقلاب صنعتی پنجم هستیم و اکنون نیاز به هوش سبز داریم تا بتوانیم از یک سبد مجموعه اطلاعات، تجربه و استفاده بهینه؛ از تمام ظرفیت‌های خود استفاده کنیم و به نقطه مطلوب نزدیک شویم.
ارسال نظر