این مرد اولین ساعت خلبانی را ساخت + عکس

سانتوس دومونت نام اولین ساعت خلبانی بود که توسط لویی کارتیه برای دوستش که خلبان فرانسوی-برزیلی بود ساخته شد. ساعت صفحه مربعی که امروزه به نام Cartier Santos معروف است؛ در سال ۱۹۶۴ پس از آنکه سانتوس دومونت پرواز موفقیت آمیز خود در اطراف برج ایفل انجام داد، طراحی شد. برای خلبانان در آن زمان بسیار سخت بود که هم کنترل هواپیما را به دست بگیرند و هم در جیبشان به دنبال ساعت بگردند. به همین دلیل ساعت کارتیه به عنوان بهترین راه حل برای این موضوع شناخته شد.

در آن دوران فقط زنان از ساعت مچی های برند پتک فیلیپ استفاده میکردند و اینکه یک مرد ساعت مچی ببندد، غیرمعقول به نظر میامد. زمانیکه کارتیه دست به تولید سانتوس در سال ۱۹۱۱ زد، عرف تغییر کرد و این ساعت مچی به عنوان اولین ساعت مردانه که به صورت سریالی تولید شد شناخته شد. با شروع جنگ جهانی اول، تولید این ساعت مچی به طور موقت متوقف شد. هنگامی که جنگ جهانی اول شروع شد، خواسته مردم از شکل ساعت خلبانی هم تغییر پیدا کرد. از جنگ جهانی اول به بعد، ساعت خلبانی به عنوان یکی از تجهیزات کلیدی خلبانان به شمار میرفت.

ساعت های خلبانی خلبانان جنگ جهانی اول

تا جنگ جهانی اول، ساعت های هوانوردی عمدتا برای زمان بندی مدت پرواز استفاده میشدند. اما همانطور که جنگ نیاز به پرواز و ابزار دقیقتر داشت، ساعت های خلبانی پیچیده تر شدند. شرکت هواپیمایی سلطنتی بریتانیا ساعت های جیبی را که عمدتا توسط شرکت اسمیت واچ تولید میشدند را عرضه کرد. این ساعت ها به خاطر نشانه های متمایز و ساده پشت بدنه شان مانند یک فلش و هنگ سپاه ، به ساعت های مارک معروف هستند. این ساعت های خلبانی برای کمک به ناوبری، نظارت بر مصرف سوخت و مهمتر از همه هماهنگ کردن حملات استفاده میشدند.

اولین ساعت خلبانی خلبانان آمریکایی

پس از جنگ جهانی اول، پرواز در ایالات متحده رایج شد. همانطور که خلبانان در تلاش برای شکستن رکوردهای جدید بودند، ناوبری در پهنه های وسیع دریا به یک چالش جدید تبدیل شد. شرکت ساعت سازی لونجین(Longines) در سال ۱۹۲۷، زمان گذر چارلز لیندبرگ از اقیانوس اطلس را پیش بینی کرد. پس از اینکه چارلز لیندبرگ بعد از ۳۳ ساعت و ۳۰ دقیقه پروازش فرود آمد، لیندبرگ با Longines همکاری کرد تا ساعت Angle Hour را توسعه دهد.

ساعت خلبانی خلبانان جنگ جهانی دوم

ساعت های هوانوردی در جنگ جهانی دوم روی لباس های خلبانی بسته میشدند. مکانیسم های دقیقتری که در این ساعت مچی به کار میرفت، نیاز به اصلاح دائمی ساعت را از بین میبرد. صفحه مشکی و خوانای این ساعت مچی با علامت های درخشان، عقربه های خوانا و مثلث کوچکی که بر روی عدد ۱۲ قرار گرفته است و نشان میدهد هواپیما وارونه پرواز میکند یا نه از ویژگی های ساعت خلبانی این دوران بود. این ساعت ها هم توسط لوفت وافه آلمان و نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا استفاده میشد. یکی از نمادین ترین ساعت های هوانوردی این دوران میتوان به IWC’s Big Pilot اشاره کرد.

ساعت های خلبانی دوران جنگ های جهانی

همانطور که توانایی خلبانان در پرواز پیشرف کرد، ساعت ها هم پیشرفته تر شدند. تجهیزات پیشرفته تری مانند روزهای اولیه پرواز و سفر با جت این ساعت های مکانیکی را به یک ابزار پشتیبان تبدیل کرد. مشهورترین ساعت های هوانوردی تجاری، Rolex Pan AM GMT Master است که در ابتدا برای تیم تجاری خطوط هوایی در همکاری با رولکس در سال ۱۹۵۴ ساخته شد. این ساعت با عملکرد نوآورانه و یک عقربه چهارم طراحی شد تا زمان را هم در مقصد و هم در مبدا مشخص کند.

قاب آبی و سفیدی که در این ساعت به کار رفته است و در آن زمان به آن لقب پپسی داده بودند، به خلبانان جت لگ کمک میکند تا در یک نگاه، تفاوت صبح و عصر را بفهمند. برند بریتانیایی برمونت از عشق بنیانگذاران آن به هواپیماهای قدیمی نشات گرفت. از دیگر شرکت هایی که امروزه ساعت خلبانی تولید میکنند میتوان به Seiko، Fortis، Alpina و AVI-8 اشاره کرد.