صالح آبادی بر ابهامات افزود ! / سیاست گذار ولی چه می کند؟

به گزارش سرویس پول و سرمایه اقتصاد 100- مژده ابراهیمی: حسن حسین نیا – کارشناس بازارسرمایه در گفت و گو با اقتصاد 100 گفت: رشد نقدینگی در سال های متمادی، اقتصاد کشور را با چالش های مختلفی مواجه کرده؛ چراکه این رشد با افزایش تولید همراه نبوده و نمود اصلی آن تورم ملموس است و این موضوع در کشور ما همواره با سیاست افزایش نرخ سود سپرده ها به عنوان مکانیزم انقباضی از سوی بانک مرکزی پاسخ داده شده است؛ همچنین نگاهی به آمار بانک مرکزی موید افزایش نقدینگی به بیش از ۵۶۰۰ همت و رشد تقریبا ۳۲٪ سپرده های بانکی است.

وی در ادامه افزود: سوالی که پیش می آید: آیا اتخاذ سیاست های انقباضی از طریق افزایش نرخ سود، توانسته تورم را مهار کند ؟ آماری که بانک مرکزی منتشر می کند کاهش رشد فزاینده تورم را نشان می دهد؛ تورم نقطه به نقطه ۴۸ ٪ و تورم سالیانه به ۴۴٪ در آبان از سوی مرکز آمار ایران منتشر شد .

این فعال بازارسرمایه تصریح کرد: در شرایط مذکور ضروریست نگاهی دقیق تر به وضعیت نرخ سود داشته باشیم؛ آنچه در صندوق های درآمدثابت ، اوراق خزانه و اوراق گام مشاهده می شود، بازدهی های ۲۳ تا ۳۰ درصد است که البته همین مورد خود فلج کننده تولید است و این که آیا با این نرخ ها امکان تامین مالی وجود خواهد داشت یا خیر، خود جای بررسی بیشتر دارد؛ ولی آنچه مهم هست، قبول وجود نرخ های بالاتر بازدهی بدون ریسک هست .

حسین نیا خاطرنشان کرد: آنچه صالح آبادی در روز ۲۷ آذر ۱۴۰۱ درباره لزوم افزایش نرخ سود تسهیلات بیان کردند، باعث دامن زدن به ابهام های موجود و البته دلسرد شدن از امکان هدایت نقدینگی به سمت تولید گشت که در سال های اخیر به شدت آسیب دیده و با مخاطرات بیشتر نیز مواجه می شود.

وی اظهار داشت: بیان ضرورت استفاده از مکانیسم نرخ بهره همانند فدرال رزرو باید هم زمان با اجرایی شدن سایر شناسه ها و مولفه های کاربردی آن مکانیزم باشد؛ سوال اصلی این است که آیا برای استفاده از ابزارها در بانک مرکزی، هدف گذاری صورت گرفته؟ قرار هست به چه نتیجه ای برسیم که می خواهیم نرخ بهره را افزایش دهیم و در چند مرحله اینکار صورت خواهد گرفت ؟ پس بدون رعایت اصول و ملزومات، اجرای ناقص یک برنامه می تواند آسیب های جدی ایجاد کند؛ کما این که در سال های گذشته نیز چنین بوده است .

این کارشناس بازارسرمایه در ادامه گفت: موضوع دیگر در ارتباط با افزایش نرخ سود تسهیلات ، امکان شکل‌گیری یک موج و تسری آن به سایر ابزارها است؛ چراکه برخلاف سود بانکی که می تواند دستوری باشد در اوراق بدهی ، انتظارت عموم نیز جلوه خواهد کرد؛ چراکه بازارساز و بازارگردان حداقل تا الان عملکرد مطلوب و بی نقصی از خود نشان نداده است .

حسین نیا در نهایت گفت: نکته مهم که در دید کلی باید به آن پاسخ داده شود، ضرورت ریشه یابی دلایل رشد نقدینگی و تورم است؛ به نظر می رسد وقتی آب دریا با نفت آلوده می شود، نمی توان فقط با زدودن لکه های نفتی به رفع مشکل پرداخت؛ بلکه باید منشا آلودگی شناسایی و برطرف شود، در شرایط فعلی افزایش نرخ سود تسهیلات می تواند تا حدودی رشد فزاینده تورم را کاهش دهد، ولی نمی تواند آن را متوقف کند و در عین حال می تواند رکود را در شرایط رکود تورمی کشور، بیشتر دامن بزند و تولید و بازارسرمایه را که در سال های اخیر مقهور سیاستگذاری اقتصادی دولت، وزارت اقتصاد و بانک مرکزی شده است بیشتر مستاصل سازد .

انتهای پیام/