جزئیات دو شرط مهم برای ورود دلارهای آمریکایی به ایران!

این ادعا برای اولین بار توسط علی ماجدی، دیپلمات ایرانی، مطرح شد. او اظهار کرد که مذاکرات میان امیرسعید ایروانی، نماینده ایران در سازمان ملل، و ایلان ماسک، کارآفرین برجسته آمریکایی، منجر به تصمیم آمریکا برای این سرمایه‌گذاری عظیم شده است.

بازتاب گسترده میان رسانه‌ها و افکار عمومی

این موضوع مشابه زمانی است که ماجرای سرمایه‌گذاری ۴۰۰ میلیارد دلاری چین در ایران مطرح شد. در سال ۱۳۹۸ اعلام شد که طبق تفاهمنامه‌ای بین ایران و چین، چینی‌ها متعهد به سرمایه‌گذاری ۴۰۰ میلیارد دلار در بخش‌های اقتصادی ایران شدند؛ اما این وعده‌ها تحقق نیافتند.

به‌علاوه، سال گذشته احمد اسدزاده، معاون امور بین‌الملل وزارت نفت، اعلام کرد که ایران پیشنهادی برای سرمایه‌گذاری ۴۰ میلیارد دلاری به چین ارائه داده است. اما باز هم خبری از این سرمایه‌گذاری به گوش نرسید.

سرمایه‌گذاری‌های روسیه و دیگر کشورها

در دو سال گذشته، با وجود تبلیغات دولت سیزدهم در خصوص سرمایه‌گذاری روسیه به ارزش ۴۰ میلیارد دلار، اثری از این سرمایه‌گذاری در گزارش‌های مالی گازپروم دیده نشده است. در نهایت، افغانستان به عنوان کشوری با بیشترین حجم سرمایه‌گذاری در ایران شناخته شده که حدود ۲ تا ۳ میلیارد دلار است.

۲ شرط اصلی سرمایه‌گذاری برای کشورها

در ادامه گفت‌وگویی با فریال مستوفی، رئیس کمیسیون سرمایه‌گذاری اتاق بازرگانی ایران صورت گرفت تا امکان‌پذیری این ادعاهای سرمایه‌گذاری مورد بررسی قرار گیرد. او تأکید کرد که سرمایه‌گذاری نه‌تنها به تأمین مالی کمک می‌کند، بلکه به انتقال فناوری و مدیریت نیز یاری می‌رساند.

زیرساخت‌های فیزیکی و نرم‌افزاری

مستوفی توضیح می‌دهد که برای تبدیل ایران به یک مقصد مناسب برای سرمایه‌گذاران خارجی، باید در دو حوزه زیرساخت‌های فیزیکی و نرم‌افزاری تلاش شود. او به ضرورت زیرساخت‌های فیزیکی مانند شبکه حمل‌ونقل کارآمد و برق اشاره می‌کند و همچنین به زیرساخت‌های نرم‌افزاری شامل قوانین و مقررات و کاهش ریسک‌های سیاسی تأکید دارد.

مستوفی نتیجه می‌گیرد که ایران با مشکلات ساختاری و نبود زیرساخت‌های کافی مواجه است و باید به جای ادعاهای بزرگ و غیرواقعی، به طور واقع‌بینانه‌تری به مسئله سرمایه‌گذاری بپردازد.