پشت پرده کیسه‌دوزی ایران خودرو برای جیب مردم

موضوع خصوصی‌سازی ایران خودرو در ابتدا امیدبخش به نظر می‌رسید. بسیاری از مردم و کارشناسان امیدوار بودند که این اقدام، بهبود کیفیت تولید، رفع فساد و کاهش قیمت‌ها را به دنبال داشته باشد. اما در عمل، این امر به روندی پیچیده و مبهم تبدیل شد که بیشتر به نفع تولیدکننده و دلال‌ها تمام شد تا مصرف‌کننده واقعی.

مشکلات دیرینه ایران خودرو

سال‌ها، انتقادهای گسترده نسبت به عملکرد ایران خودرو در رسانه‌ها و مجامع عمومی مطرح شد. از کیفیت پایین خودروها گرفته تا فساد گسترده در بخش‌های مدیریتی. خودرویی مانند پژو ۴۰۵، که گزارش‌های زیادی از خودسوزی آن منتشر شد، نمونه‌ای از این نقض‌هاست. علاوه بر آن، شکایات بابت عدم عملکرد کیسه هوا خودروهای ایران خودرو در وقوع تصادفات نیز به مشکلات فنی این شرکت دامن زده است.

خرید خودرو؛ رقابت نابرابر

هر بار که ثبت‌نام خودرو آغاز شد، صف‌های طولانی و رقابت بی‌امان مردم با دلالان، به ناامیدی جامعه افزود. دلالان، با خریداری کارت‌های ملی، دسترسی به خودروها را برای مصرف‌کنندگان واقعی محدود و قیمت‌ها را برهم زدند.

افزایش سرسام‌آور قیمت

در حالی که حقوق بسیاری از مردم پایین‌تر از حد انتظار است، قیمت خودروهای ایران خودرو به شدت افزایش یافت. برخی از مدل‌ها به قیمت‌های نجومی همچون ۸۰۰ میلیون تومان رسیدند که برای افراد متوسط جامعه تقریباً غیرقابل دستیابی است.

مقایسه حقوق و قیمت خودرو شاخص مقدار

حداقل حقوق ماهانه	۱۰ میلیون تومان
قیمت میانگین خودرو	۸۰۰ میلیون تومان
مدت زمان پس‌انداز برای خرید خودرو	۶ سال

انبار خودروها؛ فرصت برای کسب سود بیشتر

انتشار فیلم‌های انبارهای بزرگ خودروهای تولید شده، پرده از یک واقعیت تلخ برداشت. خودروهایی که ماه‌ها در انبارها و بیابان‌ها زیر باد و باران و آفتاب می‌ماندند، تنها به این دلیل که با قیمت گران‌تر عرضه شوند.

واگذاری به بخش خصوصی و امیدهای برباد رفته

با خصوصی‌سازی ایران خودرو، این امید وجود داشت که کیفیت محصولات افزایش یابد و قیمت‌ها منطقی شود. اما نتیجه این واگذاری نه تنها بهبودی ایجاد نکرد، بلکه مشکلات گذشته با شدت بیشتری ادامه یافت و مردم ناامیدتر شدند. مدیرعامل جدید ایران خودرو اعلام کرد که به دلیل بحران اقتصادی، تولید خودرو زیان‌ده شده است و ورود به بورس کالا را اجرایی کرد تا بتواند قیمت‌ها را تنظیم کند.

سوالات بی‌پاسخ مردم

اکنون مردم سوال می‌کنند که چرا با وجود خصوصی شدن ایران خودرو، واردات خودروهای خارجی با کیفیت و ارزان‌تر همچنان محدود است؟ چرا شرایط اقتصادی رانتی مانع ورود خودروهای خارجی می‌شود؟ آیا خصوصی شدن تنها به نفع عده‌ای خاص بوده است؟

نقش رسانه‌ها و سکوت معنادار

در این شرایط نابسامان، سکوت رسانه‌ها و صداوسیما بیش از هر چیز سوال‌برانگیز شده است. نقش رسانه‌ها به عنوان رکن چهارم دموکراسی چیست و چرا در برابر عملکرد ایران خودرو سکوت اختیار کرده‌اند؟

این پرسش‌ها همچنان بی‌پاسخ هستند، و مردم منتظر اقدامی جدی و تحول در ساختار صنعت خودرو هستند تا بتوانند از حقوق خود به‌عنوان مصرف‌کننده دفاع کنند.