لو رفتن ترفند عجیب دانشجویان برای دور زدن اساتید با هوش مصنوعی

گزارش‌ها حکایت از دست ‌به ‌دستانی تازه در میان دانشجویان دارد؛ آنها برای اینکه سامانه‌های تشخیص هوش مصنوعی نتوانند مقالات تولیدی توسط چت‌بات‌ها را شناسایی کنند، عمداً غلط‌های املایی در متن‌ها قرار می‌دهند.

ترفندهای دانشجویان برای فرار از تشخیص

در بررسی‌های انجام‌شده، مشخص شده که دانشجویان برای دور زدن این مشکل، به فنون خلاقانه‌ای متوسل شده‌اند. طبق گزارش‌های نیویورک، تقلب با استفاده از فناوری‌های هوش مصنوعی در مراکز آموزشی تا حد زیادی رایج شده است. به همین دلیل دانشجویان به اضافه‌کردن غلط‌های تایپی عمدی دست زده‌اند تا متن‌ها بیشتر شبیه نوشته‌های انسانی به نظر برسد.

تاکتیک‌های پیچیده‌تر؛ سطح نوشتار پایین‌تر

برخی کاربران، و به‌خصوص دانشجویان زرنگ‌تر، از هوش مصنوعی درخواست می‌کنند که متن‌هایی با سطح نوشتاری پایین‌تر ایجاد کند. برای مثال، یکی از دانشجویان در ویدئویی منتشرشده در شبکه اجتماعی تیک‌تاک، تأکید دارد که از چت‌بات‌ها بخواهند متن‌هایی شبیه دانشجویان سال اول دانشگاه بنویسند تا تشخیص هوش مصنوعی به‌راحتی صورت نگیرد.

فنون پیشرفته‌تر برای دستکاری سیستم‌ها

دانشجویانی مثل «اریک»، دانشجوی دانشگاه استنفورد، درباره عملکردشان توضیح داده‌اند. وی گفت: «شما یک درخواست ایجاد می‌کنید، سپس خروجی را از سیستم هوش مصنوعی عبور می‌دهید، آن را در سیستمی دیگر مجدداً پردازش می‌کنید و در نهایت درصد شناسایی هوش مصنوعی کاهش می‌یابد.» این روش، نمایانگر مهارت بالای برخی دانشجویان در استفاده از این ابزارهاست.

آیا بهتر نبود وقت را صرف نوشتن کنند؟

شگفت‌انگیز است که دانشجویان با چنین تلاش گسترده‌ای برای انسانی نشان‌دادن مقالات تولیدی توسط هوش مصنوعی، می‌توانستند همان زمان را برای نوشتن مقاله صرف کنند.

نگرانی استادان از تقلب هوش مصنوعی

اساتید دانشگاه‌ها نسبت به این موضوع حساس و نگران هستند. برای مثال، «سام ویلیامز»، دستیار آموزشی دانشگاه آیووا، گفت: «دانشجویان از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند زیرا این ابزار سریع و راحت است.» او درک خود از این موضوع را با این جمله بیان می‌کند: «من هم در دوران دانشجویی از نوشتن مقالات متنفر بودم.»

نشانه‌های مشکوک در تکالیف علمی

ویلیامز با اشاره به تجربه خود بیان کرده است که در یک کلاس موسیقی تفاوت چشمگیری بین دو تکلیف دانشجویان مشاهده کرده: یکی مقاله‌ای درباره سلیقه موسیقی شخصی و دیگری تحقیقی درباره تاریخ «جاز نیواورلئان». اشتباهات تاریخی در تکلیف دوم، مثل اشاره به نام «الویس پریسلی» که هیچ ارتباطی با نیواورلئان یا موسیقی جاز ندارد، نشانه‌هایی واضح از استفاده هوش مصنوعی بود. وی به دانشجویان گفت: «اگر می‌خواهید تقلب کنید، باید هوشمندانه‌تر عمل کنید. نمی‌توان خروجی هوش مصنوعی را به‌صورت کامل کپی کرد.»

روند نگران‌کننده‌ای که ادامه دارد

ظاهراً دانشجویان این توصیه را جدی گرفته‌اند. اما استفاده از هوش مصنوعی در محیط‌های آموزشی همچنان رو به گسترش است و نگرانی‌هایی را درباره آینده ایجاد می‌کند. «ویلیامز» که شاهد این تغییرات بوده، می‌گوید: «هر زمان دانشجویان با چالشی مواجه می‌شوند، به جای قبول چالش و پیشرفت، به دنبال راه‌حلی ساده‌تر می‌گردند.»

چنین وضعیتی نشان‌دهنده روندی است که همچنان در حال افزایش است و فعلاً نشانه‌ای از کنترل کامل آن مشاهده نمی‌شود.