چگونه گردشگری غذا به صنعت توریسم اضافه شد

اقتصاد ۱۰۰ - گردشگری غذا یکی از زیرمجموعه‌های گردشگری فرهنگی محسوب می‌شود، بنابراین با هویت، جغرافیا و آداب‌ورسوم یک ناحیه نیز مرتبط است. مثلاً طبخ غذا در مراسم خاص و مذهبی آداب پختن مختص به خود را دارد.

به گزارش گروه گردشگری اقتصاد ۱۰۰، گردشگری غذا یکی از زیر مجموعه‌های گردشگری فرهنگی محسوب می‌شود، بنابراین با هویت، جغرافیا و آداب‌ورسوم یک ناحیه نیز مرتبط است. مثلاً طبخ غذا در مراسم خاص و مذهبی آداب پختن مختص به خود را دارد، حتماً دیده‌اید که هنگام طبخ آش نذری صلوات می‌فرستد و مدعوین یکی‌یکی آش را هم می‌زنن و حاجات خود را می‌گویند و یا در پخت سمنو در برخی مراسم تنها زنان حاضر می‌شوند و مردان اجازه ورود ندارند. این‌ها همگی نشانی از فرهنگ بومی هر منطقه و همچنین باورها و اعتقادات آن‌ها است.

چرا توریسم غذا بسیار اهمیت دارد؟

همان‌طور که پیش‌تر گفته شد حدود یک سوم از هزینه‌های سفر توریست‌ها شامل غذا و نوشیدنی است. بنابراین سرمایه‌گذاری در این بخش علاوه بر تسهیل ورود گردشگر به کشورها موجب رشد اقتصادی هم می‌شود و بر سلامت مردم نیز بی‌تأثیر نیست. هم ‌اکنون گردشگری غذا در دنیا ۲۰۰ میلیارد دلار درآمد دارد.

گردشگری خوراک در ایران

غذاهای ایرانی در زمره خوش‌طعم‌ترین غذاهای جهان قرار دارند. بر اساس تحقیقات پژوهشگران بیش از 2500 نوع غذا و 109 نوع نوشیدنی و انواع نان و شیرینی در کشور وجود دارد که این تعداد بیش از هر چیز به تنوع فرهنگی، قومی و جغرافیایی این مرزوبوم مرتبط است. همچنین از اینکه مکتب آشپزی ایرانی یکی از سه مکتب اصلی خوراک در کنار مکاتب آشپزی رومی و چینی است نباید غافل شد. تمامی این موارد نشان‌دهنده ظرفیت بالای ایران برای جذب گردشگری خوراک و غذا و فعالیت حرفه‌ای در این بخش است.

در حال حاضر آشپزی چینی بسیار پیشرفت کرده و در جذب توریست سهم بالایی داشته در صورتی که کمتر نام و نشانی از پیشینه و تنوع غذاهای محلی و مکتب ایرانی در مراکز پذیرایی گردشگری ایران دیده می‌شود؛ در اکثر موارد گردشگران تنها کباب ایرانی را به خوبی می‌شناسند و این مسئله یکنواختی غذا گلایه‌های گردشگران غربی را که وارد کشور می‌شوند، نیز به همراه دارد. ارتباط تنگاتنگی میان جغرافیای یک منطقه و نوع غذایی که در آنجا طبخ می‌شود وجود دارد. مثلاً وجود مراتع و شرایط جوی خاص در شمال‌غربی ایران باعث شده تا بهترین نوع آبگوشت در شمال‌غرب ایران طبخ شود. آب‌وهوای خشک نواحی مرکزی ایران منجر شده تا مردمان این ناحیه از سبزی‌های خشک استفاده کنند. در جنوب کشور نیز که تحت تأثیر دریا و اقیانوس است محصولات غذایی بیشتر دریایی‌اند.

استان گیلان با حدود 400 نوع غذا و خوردنی محلی و سنتی میان گردشگران داخلی و خارجی شناخته شده است و هر غذایی با مواد اولیه مختلف مزه‌ای جدید در گیلان دارد. در میان زیبایی‌های آذربایجان شرقی، شیرینی‌ها و غذاهای آن هم بسیار مشهور است. به جز غذاهای ایران از انواع سوغات نیز نباید غافل شد؛ شیرینی‌ها و دسرهای خوش‌طعم و هر آنچه که به طعم و غذا مرتبط باشد نقش پررنگی در گردشگری خوراک ایفا می‌کند. کاشان یکی از شهرهایی است که گلاب آن بسیار معروف است و در مراسم گلاب‌گیری گردشگران فراوانی روانه این شهر می‌شوند.

قرار گرفتن بافت تاریخی و سنتی در شهرهای ایران و غذاهای محلی که در هریک از این شهرها طبخ می‌شود می‌تواند مکملی جذاب برای توریست‌ها باشد. غذای مختلف از اقلیم‌های مختلف در ایران وجود دارند که نام و تاریخچه بسیاری از آن‌ها در کتاب آشپزی آمده است. شهرهایی مانند شیراز، اصفهان و یزد با دارا بودن بافت تاریخی و غذاهای سنتی خوش‌طعم پتانسیل آن را دارند تا به مقصدی جذاب برای گردشگری غذایی تبدیل شوند.

گردشگری غذا با تکیه بر مسائل فرهنگی خاطرات خوبی را برای مسافران به همراه خواهد داشت و این نوع گردشگری به اقتصاد بخش‌های کوچک جامعه به خصوص جامعه روستایی ایران نیز کمک می‌کند. در صورتی که گردشگری خوراک به درستی انجام پذیرد و بسترهای مناسبی برای آن فراهم شود می‌تواند با حفظ هویت، در توسعه پایدار کشورمان تاثیرگذار باشد.

اصطلاحات متداول در گردشگری خوراک