رصد نوعی انفجار کیهانی نازک و غیرکروی در فاصله ۱۸۰ میلیون سال نوری از زمین
اقتصاد ۱۰۰ - وقتی جسمی کروی مثل ستاره با انفجار از هم می‌پاشد، قاعدتا انفجارش هم باید کروی باشد، اما دانشمندان انفجارهایی را رصد کرده‌اند که شکل‌شان حلقوی یعنی شبیه قرص است.
به گزارش گروه دانش و فناوری به نقل ازجی اس ام ،ستاره‌ها کروی هستند و آن‌هایی که اواخر زندگی‌شان لایه‌های بیرونی خود را با انفجاری مهیب به فضای اطراف می‌پاشند، قاعدتاً انفجارشان هم کروی است، اما ظاهراً نه همیشه!
گروهی از اخترشناسان اخیرا انفجاری را در کیهان رصد کردند که شکلش حلقوی و باریک‌ترین انفجاری بود که دانشمندان تاکنون دیده بودند.
به‌این نوع انفجار FBOT (مخفف Fast Blur Optical Transient) می‌گویند که شاید بتوان آن‌را «رویداد نوریِ آبیِ زودگذرِ سریع» معنا کرد؛ اخترشناسان حدود 5 سال پیش با چنین انفجارهایی آشنا شدند.
دکتر جاستین ماوند (Justyn Maund)، پژوهشگر فیزیک و نجوم دانشگاه شفیلد و سرپرست نویسندگان مقاله مربوط به موضوع اخیر می‌گوید، دانسته‌ها درباره انفجارهای FBOT کم است. آن‌ها مثل ستارگان در حال انفجار رفتار نمی‌کنند، بلکه بسیار درخشان هستند و خیلی سریع تغییرحالت می‌دهند.
انفجار اخیر 180 میلیون سال نوری با زمین فاصله داشت و وسعتش تقریبا هم‌اندازه منظومه شمسی بود. اخترشناسان هنگامی که با تلسکوپ لیورپول در جزایر قناری مشغول رصد آسمان بودند، ناگهان متوجه انفجار شدند.
ماوند امیدوار است که یافته‌ی جدید کمک‌شان کند تا درباره چنین انفجارهایی بیشتر بدانند. او می‌گوید، هرگز فکر نمی‌کردند که چنین انفجارهایی تا بدین حد غیرکروی باشند.
به‌گفته‌ی ماوند چنین پدیده‌ای چند توضیح احتمالی دارد: ستاره‌های دخیل در این انفجارها شاید قبل از مرگ‌شان قرصی در اطراف خود شکل داده‌اند؛ شاید هم انفجارهای ابرنواخترِ ناقص سبب می‌شوند تا شکل انفجار کروی نباشد.
محققان با بررسی نور قطبی‌شده (polarized) دریافتی از تلسکوپ، اندازه و شکل این‌نوع انفجارها را دریافتند.
ماوند می‌گوید، آنچه آن‌ها درباره‌اش اطمینان دارند این است که سطوح قرینه‌ی ثبت شده، در فهم این انفجارهای مرموز، نقش کلیدی دارد و این موضوع، پیش‌فرض‌های دانشمندان درباره نحوه انفجار ستاره‌ها در عالم را به چالش می‌کشد.
آن‌ها قصد دارند چنین رصدهایی را پی بگیرند و با کمک رصدخانه Vera Rubin در شیلی به‌دنبال انفجارهای FBOT بیشتری بگردند.
آن‌ها با سنجش قطبیدگی نور، شکل انفجار را اندازه گرفتند و سپس با به‌کارگیری داده‌های مربوطه، شکل سه‌بعدی انفجار را بازسازی کردند و توانستند لبه‌های انفجار نورانی را نقشه‌نگاری کنند و میزان مسطح بودن انفجار را ببینند.
انتهای پیام
ارسال نظر