چرا نباید آدامس بجوید؟ رازهایی که باید بدانید

دکتر نسرین مویدنیا، متخصص علوم و صنایع غذایی، در گفت‌وگو با خبرآنلاین موضوعی قابل‌توجه را مطرح کرده است: میکروپلاستیک‌ها، ذرات بسیار ریز پلاستیکی، به‌طور ناخواسته وارد بدن ما می‌شوند. آب، غذا و هوای آلوده از جمله مسیرهایی هستند که این ذرات می‌توانند از طریق آن به خون و ارگان‌های داخلی بدن راه پیدا کنند، و آسیب‌هایی مانند استرس‌های اکسیداتیوی و التهابات سلولی در دستگاه گوارش، تولید مثل و تنفس ایجاد کنند.

آیا آدامس‌ها میکروپلاستیک دارند؟

پژوهش اخیر یکی از دانشگاه‌های معتبر آمریکا نشان داده است که هنگام جویدن آدامس، ذرات زیادی از میکروپلاستیک‌ها با بزاق وارد بدن می‌شوند. در ترکیب اولیه آدامس‌ها از پلیمرها به عنوان ماده اصلی استفاده می‌شود که می‌تواند طبیعی یا مصنوعی باشد.

پلیمرهای طبیعی مانند برخی صمغ‌ها (مانند سقز)، موم‌ها و مواد رزینی طبیعی رایجند اما پلیمر مصنوعی، مانند پلی‌اتیلن که ارزان‌تر و پرکاربردتر است، و ترکیب پلی‌وینیل استات نیز زیاد دیده می‌شود. با این وجود، پژوهش جدید نشان داده است که آدامس‌های ساخته‌شده از هر دو نوع پلیمر، اختلاف قابل‌توجهی در میزان آزادسازی میکروپلاستیک‌ها ندارند! به نظر می‌رسد که آلاینده‌ها مدل‌های بسته‌بندی و افزودنی‌های داخل آدامس، می‌توانند یکی از عوامل افزایش میزان این ذرات باشند.

هنوز این تحقیق به طور رسمی در ژورنال‌های علمی معتبر منتشر نشده است؛ اما با توجه به خطر ورود سالانه ۳۹ تا ۵۲ هزار ذره میکروپلاستیک به بدن، توصیه می‌شود مصرف آدامس کمتر شود؛ به‌ویژه برای کودکان که آسیب‌پذیری بیشتری در دوران رشد دارند.

<

هدف تشویق به انتخاب‌های سالم‌تر است

باید تأکید شود که انتقال این یافته‌ها به هیچ وجه برای ایجاد غذاهراسی نیست؛ بلکه هدف آن افزایش آگاهی عمومی و کمک به انتخاب‌های هوشمندانه‌تر است. میزان میکروپلاستیک‌های وارد شده به بدن از طریق آدامس در مقایسه با آب آشامیدنی یا هوای آلوده بسیار کمتر است. همچنین برندهای معتبر آدامس تمامی استانداردهای قانونی مربوطه را رعایت می‌کنند؛ اما احتیاط و استفاده از جایگزین‌های طبیعی می‌تواند گزینه‌های ایمن‌تری برای سلامتی باشد. به عنوان مثال، سقز طبیعی از منابع معتبر می‌تواند انتخاب مناسبی باشد.

محصولاتی که بیشترین میزان میکروپلاستیک دارند

از طرفی، بسیاری از محصولات دیگر نیز دارای مقادیر بالایی از میکروپلاستیک‌ها هستند. بطری‌های آب معدنی، کیسه‌های چای فوری، ماهی‌های پرورش‌یافته در آب‌های آزاد و نمک‌های دریایی از جمله این مواردند. شرایط مختلف مانند سایش، فرسودگی، حرارت، اسیدیته و انجماد می‌توانند منجر به آزاد شدن ذرات میکروپلاستیک شوند و در نهایت وارد بدن انسان شوند.

بنابراین توجه به جزئیات و انتخاب محصولات ایمن‌تر، همراه با رعایت احتیاط، کلید بهره‌مندی از زندگی سالم‌تر است.