حق بیمه 1404 چگونه محاسبه می‌شود؟/ بررسی دقیق آیین‌نامه‌ها
اقتصاد 100- در سال ۱۴۰۴، همزمان با اجرای قانون برنامه هفتم توسعه، نحوه محاسبه حق بیمه با تغییراتی همراه خواهد بود؛ بررسی دقیق آیین‌نامه‌ها می‌تواند تصویری شفاف از نرخ‌های جدید و سهم حمایتی دولت در اختیار بیمه‌شدگان قرار دهد.
با آغاز سال ۱۴۰۴ و همزمان با اجرای برنامه هفتم توسعه، بسیاری از بیمه‌شدگان و کارفرمایان در انتظار تغییرات احتمالی در نرخ حق بیمه و سهم حمایت دولت بودند. گزارش‌های رسمی جدید نشان می‌دهد که برخلاف برخی شایعات و گمانه‌زنی‌ها، تغییرات نرخ حق بیمه عمدتاً با هدف اصلاحات و بهبود عدالت بیمه‌ای اعمال شده و افزایش قابل توجه و دوبرابری حق بیمه برای گروه‌هایی مانند رانندگان و نانوایان صحت ندارد.
سهم دولت در پرداخت حق بیمه محدود به حداقل حقوق
مدیرکل تامین اجتماعی استان کهگیلویه و بویراحمد توضیح داده است که بر اساس بند «د» ماده ۲۸ قانون برنامه هفتم توسعه، سهم دولت در پرداخت حق بیمه برای بیمه‌شدگان تنها تا سقف حداقل حقوق ماهیانه مصوب است. این سیاست برای ایجاد عدالت میان اقشار مختلف جامعه طراحی شده است، به‌گونه‌ای که دولت تنها مکلف به پرداخت حق بیمه تا حداقل دستمزد است و در صورت دریافت حقوق بالاتر، مابه‌التفاوت آن توسط خود بیمه‌شده پرداخت می‌شود.
با افزایش حدود ۴۵ درصدی حداقل دستمزد روزانه در سال ۱۴۰۴، دستمزد مقطوع صنوف نیز به همین میزان بالا رفته است و این نرخ جدید مبنای محاسبه حق بیمه، حقوق بازنشستگی و سایر تعهدات سازمان تامین اجتماعی خواهد بود.
وضعیت حق بیمه رانندگان در سال ۱۴۰۴
برخلاف برخی ادعاها، افزایش دوبرابری نرخ بیمه رانندگان صحت ندارد. طبق ماده ۷ قانون هدفمندی یارانه‌ها، رانندگان تنها نیمی از کل حق بیمه (۱۳.۵ درصد) را پرداخت می‌کنند و مابقی سهم دولت است، اما این حمایت نیز تنها تا سقف حداقل دستمزد انجام می‌شود. اگر درآمد راننده بالاتر از این حد باشد، مبلغ اضافه بر عهده خود اوست.
بر اساس محاسبات جدید، حق بیمه رانندگان وسایل سنگین مانند کامیون، تریلی، کشنده و اتوبوس حدود ۹ میلیون و ۴۲۲ هزار ریال افزایش یافته است. همچنین حق بیمه رانندگان مینی‌بوس، کامیونت و تاکسی‌های بین‌شهری نیز حدود ۵ میلیون و ۷۳ هزار و ۳۹۰ ریال افزایش داشته که این افزایش صرفاً ناشی از رشد حداقل حقوق است.
شرایط ویژه بیمه نانوایان
برای نانوایان، قانون معافیت حق بیمه کارفرما تا سقف ۵ نفر کارگر اعمال می‌شود؛ بدین معنی که کارفرمایان این صنف از پرداخت ۲۰ درصد سهم کارفرما معاف هستند و فقط موظف به پرداخت سهم بیمه‌شده و ۳ درصد بیمه بیکاری می‌باشند. اگر حقوق کارگران بالاتر از حداقل باشد، پرداخت مابه‌التفاوت با کارفرما خواهد بود.
در کارگاه‌هایی که مشمول این معافیت هستند، دولت به ازای هر کارگر بیمه‌شده مبلغ ۲۱ میلیون و ۴۷۴ هزار ریال را به‌عنوان سهم کارفرما پرداخت می‌کند. اگر حقوق برابر با حداقل باشد، کل این مبلغ توسط دولت پرداخت می‌شود و در صورت افزایش دستمزد، دولت فقط سهم حداقلی را تقبل می‌کند و مابقی بر عهده کارفرما خواهد بود.
در سال ۱۴۰۴، تغییرات نرخ حق بیمه در چارچوب قوانین برنامه هفتم توسعه با هدف عدالت‌بخشی در پرداخت‌ها و حفظ تعادل مالی صندوق‌های بیمه انجام شده است. سهم دولت محدود به حداقل حقوق است و بیمه‌شدگان و کارفرمایان باید مابه‌التفاوت حقوق بالاتر را خود پرداخت کنند. همچنین افزایش حق بیمه رانندگان و نانوایان مطابق با نرخ رشد حداقل حقوق و بدون افزایش ناگهانی یا دوبرابری بوده است.
برای بیمه‌شدگان و کارفرمایان، آگاهی از این جزییات بسیار مهم است تا بتوانند برنامه‌ریزی مالی و بیمه‌ای بهتری داشته باشند و درک دقیق‌تری از تعهدات و حقوق خود پیدا کنند.
