زنگ خطر برای اجاره نشین ها / مستاجران دل نگران تر از همیشه !
اقتصاد100- بحران مسکن در ایران با افزایش قیمت مصالح، کاهش قدرت خرید مردم و ناکارآمدی تسهیلات بانکی، فشار سنگینی بر اجارهنشینها وارد کرده است؛ زنگ خطر اجارهنشینی در تابستان ۱۴۰۴ به صدا درآمده است.

فرشید پورحاجت، دبیر انجمن انبوهسازان مسکن کشور، با اشاره به کاهش چشمگیر قدرت خرید مردم اظهار داشت: در سالهای اخیر، دو ابزار کلیدی یعنی افزایش دستمزدها و ارائه تسهیلات بانکی که به منظور تقویت توانایی خرید مسکن به کار گرفته میشدند، دیگر تأثیر چندانی ندارند. در حالی که شاهد رشد ملموسی در حقوقها نیستیم، تورم مهارناپذیر موجب شده توان خرید اقشار کمدرآمد جامعه به شدت کاهش یابد.
۳۸ درصد مردم زیر فشار سنگین اجارهها
پورحاجت همچنین به تعداد زیاد اجارهنشینان در ایران اشاره کرد و گفت: در حال حاضر تقریباً ۳۸ درصد جامعه در خانههای اجارهای زندگی میکنند. این در حالی است که تولید مسکن استیجاری به میزان کافی صورت نمیگیرد. او پیشبینی کرد که در تابستان پیشرو، این مشکل شدت بیشتری یابد و اگر روند موجود ادامه یابد، بازار اجاره با یک بحران عمیق روبرو میشود که تأمین مسکن برای طبقات متوسط و پایین جامعه را به یک معضل جدی تبدیل خواهد کرد.
افزایش قیمت مصالح ساختمانی؛ چالشی بزرگ
یکی از عوامل اصلی جهش قیمت مسکن، رشد سرسامآور قیمت مصالح ساختمانی است. پورحاجت با بیان اینکه حتی مصالحی که تولید داخلی دارند، همچون سیمان، با افزایش قیمت مواجه شدهاند، توضیح داد: در حال حاضر، هزینه ساخت هر متر مربع مسکن در پروژههای مهندسی (گروه G) به ۱۸ تا ۲۰ میلیون تومان رسیده است. او خاطرنشان کرد که همگام با افزایش نرخ دلار، قیمت مصالح نیز به سرعت بالا میرود.
به گفته این مقام مسئول، اگرچه در شرایط فعلی و با نوسانات شدید بازارهای ارز و سکه، مسکن همچنان به عنوان بازاری امنتر برای سرمایهگذاری تلقی میشود، اما عدم توجه و بیبرنامگی سیاستگذاران، وضعیت این حوزه را بحرانی کرده است. وی تأکید کرد: بدون انجام اصلاحات ساختاری و ارائه حمایتهای هدفمند، امیدی به بهبود شرایط بازار مسکن وجود نخواهد داشت.
ادامه تورم شدید در حوزه مصالح ساختمانی، نبود تعادل میان عرضه و تقاضا، کاهش مداوم توان مالی مردم، و فقدان برنامههای اجرایی مؤثر برای تولید مسکن، تصویر روشنی از آینده بازار مسکن ارائه نمیدهد. این موارد زنگ خطری جدی است که نه تنها سیاستگذاران، بلکه تمام دستاندرکاران این صنعت، باید به آن توجه ویژه داشته باشند تا از رخداد بحرانهای عمیقتر جلوگیری شود.