بلایی که برسر مستاجران آمده را از زبان آمار بخوانید

بین سالهای 88 تا 99 تعداد خانوارهای مستاجر در ایران در حدود 30 درصد بوده، اما براساس آمارهای رسمی سهم هزینه مسکن در سبد خانوارهای شهری ایرانی طی همین دوره از حدود 32 درصد به 37 درصد افزایش یافته، لازم به تاکید است براساس استاندارهایی جهانی افزایش سهم مسکن و خوراک در سبد هزینه خانوار گویای کاهش سطح رفاه است.

در مورد قیمت مسکن در ایران در سال 1388 به شهادت آمارهای رسمی قیمت هر متر مربع واحد مسکونی در تهران یک میلیون 700 هزار تومان بوده، این رقم در سال 1399 به رقمی معادل 30 میلیون تومان به ازای هر متر مربع رسیده، یعنی رشدی 1700 درصدی رخ داده است.

در مورد اجاره هم براساس گزارشهای معاونت مسکن و شهرسازی وزارت راه وشهرسازی درسال 88 هزینه اجاره هر مترمربع فضای مسکونی 7737تومان بوده، این رقم با 716 درصد رشد در سال 99 به 62هزار و 900نومان رسیده است و اگر با اردیبهشت سال 1401 مقایسه شود که این رقم 126هزار و 900به ثبت رسیده باید گفت با رشد 1540 درصدی طی سالهای 88 تا 1401 در اجاره واحدهای مسکونی تهران مواجه هستیم. این در حالی است که در اروپا همانطور که اشاره شد، رشد اجاره متوسط کل قاره سبز 17 درصد بوده است. این مقایسه ها را در کنار این نکته قرار دهید که در ایران قرارداد اجاره یکساله است و در عمل افزایش قیمت اجاره هم تنها و تنها براساس تصمیم مالک تعیین می شود، مالکی که شاید نگاهی هم به عرف محل ملک داشته باشد و در غیر این صورت هیچ سازو کار منطقی برای تغیین میزان اجاره وجود ندارد مگر وجدان و اخلاق.

متن کامل را اینجا بخوانید