حقایق جدید از زندگی این روزهای اکبر عبدی ، همسر بانمک مجید مظفری !
اکبر عبدی، بازیگری که نقش‌آفرینی‌های به‌یادماندنی‌اش در «آدم‌برفی»، «هنرپیشه» و «مادر» در تاریخ سینمای ایران ماندگار است، این روزها با پذیرش نقش‌هایی متفاوت و جنجالی از جمله پوشیدن لباس زنانه، به بحثی داغ درباره تغییر مسیر حرفه‌ای خود در فضای رسانه‌ای تبدیل شده است.
مقایسه‌ای با بزرگان سینما
اکبر عبدی و مجید مظفری که سابقه درخشان و خاطره‌انگیزی در سینمای ایران دارند، اکنون به شکلی عمل می‌کنند که فاصله زیادی با وقار هنری گذشته‌شان دارد. در مقایسه، بازیگرانی چون عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان و محمدعلی کشاورز همیشه تلاش کرده‌اند شخصیت هنری‌شان را در حد بالایی نگه دارند و با انتخاب‌های هوشمندانه، احترام مخاطبان خود را جلب کنند. اما مسئله اصلی اینجا است که «لباس زنانه پوشیدن» عبدی، خود موضوع نیست؛ تلخی واقعی اینجاست که برای دیده شدن یک برنامه، هنرمند قدم به هر کاری بگذارد و خلاقیت و هنر واقعی را کنار بگذارد. آیا باید هنر از او جدا شود تا فقط به میان‌روی قناعت کند؟
انتقاد منتقد سینما
دامون قنبرزاده، منتقد سینما، درباره این تغییرات در عملکرد عبدی می‌گوید: «واقعاً باورم نمی‌شود اکبر عبدی به چنین جایگاهی رسیده باشد. اینکه این بازیگر بی‌نظیر ارزش‌های خودش را فراموش کرده و خود را به سطحی‌ترین اجراها محدود کرده، برای من شوک‌آور است.» او ادامه می‌دهد که عبدی، هنرمندی که با بزرگان سینمای ایران مانند علی حاتمی و داریوش مهرجویی همکاری کرده، امروز انتخاب‌هایی ناامیدکننده و به دور از درک هنر اصیل دارد.
نمونه‌هایی مانند «استخونای بابام»، «نقره‌داغ» و «عشقولانس»، تنها گوشه‌ای از آثاری هستند که به گفته منتقدان، به شدت به چهره هنری اکبر عبدی آسیب زده‌اند. دامون حتی اشاره می‌کند که در یکی از این فیلم‌های سطح پایین، شخصیت منفی روبه‌روی عبدی با بوی عرق زیر بغل او شکنجه می‌شود! چنین صحنه‌هایی قطعاً از شأن هنرمندی با کارنامه ارزشمند دور است و تصویر عبدی را در اذهان عمومی مخدوش می‌کند.
دلایل تغییر مسیر هنری
کامران ملک‌مطیعی، یکی دیگر از تحلیلگران سینما، معتقد است که علت این مسیر هنری نامناسب را باید در فاکتورهایی چون تصمیم‌های اشتباه شخصی، نبود مشاور هنری خوب یا دغدغه‌های مالی جستجو کرد. او می‌گوید: «بازیگرانی که زمانی با بزرگان سینمای ایران کار می‌کردند، امروز در مسیرهایی ساده و کم‌ارزش حرکت می‌کنند. روند کمدی در سینما به سمت ابتذال رفته است و روایت‌های ارزشمند جای خود را به برنامه‌های سطحی داده‌اند.»
«شاید اگر عبدی از هر کدام از آن بزرگان سینما فقط یک درس آموخته بود، امروز در صدر قرار می‌گرفت، اما حالا حضور چالش‌برانگیز اخیر او به‌گونه‌ای است که باید گفت ته خط یک بازیگر شگفت‌انگیز است. در این موقعیت، مخاطب با پرسشی جدی مواجه می‌شود: آیا هنر و احساسات ما ارزش چنین تصمیم‌هایی را دارد؟»
