عباس عبدی: پالرمو پیچیده نبود، وقت و پول‌مان به باد رفت!

مجمع تشخیص مصلحت نظام سرانجام یکی از دو لایحه مرتبط با FATF یعنی کنوانسیون پالرمو را تصویب کرد. این تصمیم اما به صورت مشروط است و بررسی لایحه دیگر، CFT، به جلسات آینده واگذار شده است.

ماجرای لوایح مرتبط با FATF به دوره دولت حسن روحانی باز می‌گردد. در آن زمان مخالفان دولت با انتقادهای شدید و اقدامات مخالف، مانع تصویب این لوایح شدند. عدم پذیرش این لوایح، ارتباطات مالی ایران با جهان را دشوار کرد؛ گرچه تأثیر آن به‌اندازه تحریم‌های اقتصادی نبود. هزینه این عدم پذیرش حتی بر روابط مالی با کشورهایی که دوست محسوب می‌شدند نیز سنگین بود.

در آخرین سال‌های دولت روحانی، او درخواست داد که مجمع این لوایح را مجدداً بررسی کند. اما این لوایح نه در دولت آن زمان و نه در دولت سیزدهم تعیین و تکلیف نشدند. روز چهارشنبه، تصویب پالرمو انجام شد و سؤال بسیاری را ایجاد کرد که چرا این تصمیم سال‌ها زمان برده است.

عباس عبدی، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی اصلاح‌طلب، در گفتگو با خبرآنلاین این موضوع را بررسی کرد. او معتقد است که تصمیم‌گیری در مجمع از استقلال بالایی برخوردار نیست و بیشتر به فضای قدرت توجه می‌کند تا به تصمیمات خود.

تصمیم‌گیری در مورد پالرمو چرا زمان زیادی برد؟

وی در پاسخ به اینکه آیا امکان تصویب این لوایح در دولت روحانی وجود داشت یا خیر، اشاره کرد: «ناسازگاری‌های سیاسی با دولت روحانی باعث شدند که موضوع به نتیجه نرسد و با آن مخالفت شود. در کل، تصمیم‌گیری درباره لوایح مرتبط با FATF نباید این همه زمان ببرد، زیرا یا موافق هستید و یا مخالف.»

عبدی با اشاره به مشکلات ساختاری فعالیت مجمع تشخیص مصلحت افزود: «نیمی از اعضای مجمع سن بالایی دارند و در فعالیت‌های پرانرژی نمی‌توانند مشارکت کنند. این پرسش وجود دارد که چرا ما منابع و فرصت‌های خود را این‌طور هدر می‌دهیم. موضوع FATF به‌سادگی تصمیم‌گیری درباره اینکه می‌خواهیم یا نمی‌خواهیم آن را بپذیریم محدود می‌شود.»

وی معتقد است که تصمیم برای تصویب لایحه پالرمو فراتر از سازوکار مجمع تشخیص بوده و دلایل واقعی احتمالاً خارج از این چارچوب گرفته شده‌اند. عبدی از اثرات منفی صرف وقت و هزینه زیاد برای رسیدگی به این موضوع مانند کاهش اعتماد عمومی و تأخیر در حل معضلات سخن گفت.

<

تغییر نگاه علما درباره جمعیت؛ از کاهش تا افزایش

عبدی به مقایسه وضعیت تغییر مواضع در سیاست‌های جمعیتی اشاره کرد و گفت: «در دهه‌های ۶۷ و ۶۸، علما از کاهش فرزندآوری حمایت می‌کردند، اما امروز همان افراد بر افزایش جمعیت تأکید دارند. چنین تغییراتی نشان می‌دهد که استقلال فکری در بسیاری از مسائل کمتر دیده می‌شود.»

پالرمو بخشی از یک روند کلی

او به این نکته اشاره کرد که تصویب لایحه پالرمو ممکن است بخشی از یک پروسه و بسته کلی باشد که شامل موضوعاتی مانند سیاست خارجی، مسائل مربوط به فیلترینگ، مسائل حجاب، و بازگشت برخی افراد به ساختار قدرت است. عبدی همچنین احتمال پذیرش CFT توسط مجمع را غیرقطعی دانسته و اضافه کرد: «توجه جدی به اخبار مربوط به مجمع شاید اهمیت نداشته باشد، زیرا تصمیمات مجمع تنها نمودی از روندی کلان‌تر هستند.»