مذاکرات کلیدی ایران و آمریکا؛ نقش سرمایه‌گذاران آمریکایی در تقویت روابط دو کشور

 دومین دور از مذاکرات ایران و آمریکا در سفارت عمان در شهر رم ایتالیا در حالی به پایان رسید که بر اساس اعلام عباس عراقچی، وزیر امور خارجه، از روز چهارشنبه سوم اردیبهشت مذاکرات در سطح کارشناسی آغاز و شنبه هفته آینده یعنی ششم اردیبهشت و سومین دور از مذاکرات ایران و آمریکا انجام خواهد شد.

آغاز مذاکرات کارشناسی از منظر برخی تحلیل گران و کارشناسان موید مثبت بودن فضای دو مرحله قبلی و حرکت رو به جلوی مذاکرات است.

علاالدین بروجردی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دوازدهم در گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین ضمن تایید این مطلب تاکید می کند که آغاز مذاکرات در سطح کارشناسی  نشان دهنده این است که طرفین اراده ادامه مذاکرات را دارند و این خود گام مثبتی است.

بروجردی که سابقه دو دوره ریاست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در ادوار هشتم و نهم را نیز دارد همچنین می گوید که تاکید ایران بر برداشته شدن تحریم ها و تاکید آمریکایی هابرای رفع نگرانی ادعایی ساخت بمب هسته ای دو روی یک سکه است و مبنای مذاکرات کارشناسی نیز همین مساله است.

این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دوازدهم همچنین تاکید دارد که سطح غنی سازی ایران باید بر اساس نیاز داخلی کشور تعیین شود. 

بروجردی علاوه بر این می گوید که هوشمندی مقام معظم رهبری مبنی بر عدم مخالت با حضور سرمایه گذاران آمریکایی در داخل کشور، می تواند انگیزه خروج آمریکا از از توافق احتمالی بعدی را از بین ببرد.

مشروح گفت و گوی علادالدین بروجردی با خبرگزاری خبرانلاین را در ائدامه می خوانید:

******

*آقای بروجردی! به نظر می رسد آغاز مذاکرات کارشناسی در هفته جاری نشان از مثبت بودن فضای مذاکرات در دور دوم دارد، این برداشت چقدر مبتنی بر اصول مذاکره است؟

فکر می کنم بهترین مستند مصاحبه خود آقای دکتر عراقچی است که فضا را به نوعی تکرار شرایط دور اول مذاکرات  ترسیم کردند. یعنی فضا در مجموع مثبت بوده است. این نشان دهنده این است که طرفین اراده ادامه مذاکرات را دارند و این خود گام مثبتی است. البته به این معنی نیست که مطلق خوش بین باشیم اما گام یک و دو خوب برداشته شده و ورود به عرصه مذاکرات کارشناسی علامت دیگری است که قرار است مذاکرات جدی تر و کارشناسی تر جلو برود.

دو روی سکه مذاکرات کارشناسی

*در مذاکرات کارشناسی به صورت کلان چه دستورکاری تعریف می شود؟

هم برای ما مهم است تحریم برداشته شود هم برای آمریکایی ها مهم است که از نگرانی ادعایی ساخت بمب هسته ای خارج شوند. این سکه دو رو دارد و به هم گره خورده است مبنای مذاکرات کارشناسی هم همین است.

اگر  این مرحله باز به جلو برود و به نتیجه برسد آنچه مهم است اخذ تضمین از آمریکا است با توجه به عهدشکنی آمریکا در برجام علی رغم برخورداری از پشتوانه قطعنامه شورای امنیت ، بسیار مهم است و باید برای مساله اخذ تضمین تدبیر جدیدی اندیشید تا کار با اطمینان کافی جلو برود.

نتایج مثبت عدم مخالفت رهبری با حضور سرمایه گذاران آمریکایی در ایران 

*یکی از اصلی ترین دلایل طیف منتقد مذاکرات همین مساله نگرانی از تکرار این رویه ترک توافق توسط آمریکا است و ...

من به صورت کلی تاکید می کنم که همین که آمریکا پذیرفته علی رغم خروج از برجام به میز مذاکره باز گردد از نگاه دیپلماتیک خود این نشان دهنده این است که آن راه را کنار گذاشته و متوجه شده که از این شیوه جوابی نمی گیرد.

پاسخ به این سوال بسیار مهم است که علت خروج بار قبل آمریکا چه بود؟ کمتر به بررسی و پاسخ به این سوال توجه می شود. از دید من علت این بود که آمریکایی ها حس کردند از این نمد -برجام- برای آن ها کلاهی ساخته نمی شود. انتظار داشتند در برجام دایره وسیعی از فعالیت های اقتصادی تعریف شود و وقتی این اتفاق رخ نداد، بازی را بر هم زدند.

من تصور می کنم هوشمندی مقام معظم رهبری که آقای رییس جمهور مطرح کردند که ایشان با سرمایه گذاری آمریکایی ها در ایران مشکلی ندارند می تواند این مشکل را حل کند. یعنی آن ها دیگر نه تنها دغدغه کار اقتصادی نداشته باشند بلکه در دوران ترامپ تجارت پیشه انگیزه نیز داشته باشند. با این راهبرد انگیزه آن ها برای خروج از توافق از بین رفته و مایل به حفظ توافق نیز خواهند بود.

درصد غنی سازی مورد نیاز ایران توسط خود ایران تعیین می شود نه دیگران

*مقامات آمریکایی اظهارات مختلفی درباره موضوع غنی سازی ایران و درصد آن دارند. آقای ویتکاف غنی سازی ۳.۶ درصد را برای ایران کافی اعلام کرد و کمتر از دو روز بعد حتی همین گفته خود را نیز تغییر داد. درباره درصد غنی سازی چه باید کرد؟

من به دوستان هم گفتم که اگر ما به دنبال این هستیم که «پیشرانه‌های کشتی‌های اقیانوس پیما» اتمی شود باید ببینیم نیاز ما چند درصد و چقدر است. ما  باید بر اساس نیاز عمل کنیم این که بگویند ایران بیش از این درصد نیاز ندارد منطقی نیست. نیاز را باید در صحنه عمل تعریف کنیم و به اثبات برسانیم و بر آن مبنا غنی سازی را انجام دهیم.

توافق احتمالی ایران و آمریکا هیچ تاثیری بر روابط تهران با مسکو و پکن ندارد

*مساله دیگری که در ارتباط با توافق احتمالی ایران و آمریکا طرح می شود افق و چشم انداز روابط ایران بعد از این توافق با روسیه و چین است. برخی طیف های سیاسی که چین و روسیه را متحدین استراتژیک ایران توصیف میکنند در اینباره نگرانی دارند.

اگر قبلا هم این دغدغه بود با پیام هوشمندانه رهبری به رهبران چین و روسیه نباید  این دغدغه باشد. چون در این پیام بر دائمی بودن و راهبردی بودن روابط تاکید شده است و اگر ما مذاکره ای هم با کشوری به نام آمریکا داریم تاثیری بر روابط ما با آمریکا نخواهد داشت.

نباید به سمت «انتقال اورانیوم» برویم، باید اورانیوم ۶۰ درصد را به درصدهای پایین تر تبدیل کنیم

*تصور می کنید درباره مساله انتقال اورانیوم در صورت حصول توافقی چه گزینه هایی پیش روی ما است؟ برخی معتقدند برخلاف برجام اینبار آمریکا با روسیه به عنوان کشور مقصد برای انتقال اورانیوم ایران موافق نیست و ممکن است گزینه های دیگری شاید مثل ترکیه مطرح شود.

من درباره جزئیات فنی اظهار نظر نمی کنم اما فکر می کنم این که ما تنها راهکار در مورد اورانیوم را انتقال آن تصور کنیم چندان صحیح نیست. باید بتوان اورانیوم ۶۰ درصد را به درصد های پایین تر تبدیل کرد بنابراین بحث انتقال را باید کنار بگذاریم و با استفاده از دیگر روش های نیاز داخلی صلح آمیز خود را تامین کنیم.