روحانیون اندونزی در خط مقدم مبارزه با تغییرات اقلیمی

به گزارش گروه اقتصاد کلان و انرژی اقتصاد100 به نقل از اکونومیست، جاکارتا دائما از بالا و پایین تحت حمله آب باران است. ماه گذشته سه دانش آموز بر اثر ریزش مدرسه آنها در میان بارندگی جان خود را از دست دادند. در سال 2020 بدترین سیل در بیش از یک دهه اخیر ده ها نفر را کشت و نزدیک به 400 هزار نفر را آواره کرد. پایتخت اندونزی با عبور 13 رودخانه از آن همواره پر آب بوده است. اما فراوانی و شدت سیل در حال افزایش است.

داستان مشابهی در سایر نقاط اندونزی در حال وقوع است. سیل سال گذشته بیش از 600 هزار نفر را در این کشور مجمع الجزایری آواره کرد. بانک جهانی هشدار داده است که تا پایان قرن 4.2 میلیون اندونزیایی ممکن است در معرض سیل دائمی قرار گیرند. در فصول خشک‌تر، خشکسالی باعث آتش‌سوزی جنگل‌ها می‌شود و 94 میلیون هکتار از جنگل‌های اندونزی را تهدید می‌کند.

با این حال، کشوری که تا این حد در معرض خطرات تغییرات آب و هوایی قرار دارد، جولانگاه انکارگران تغییرات اقلیمی است. نظرسنجی اخیر YouGov-Cambridge نشان داد که 13 درصد از اندونزیایی ها می گویند تغییرات آب و هوایی توسط انسان ایجاد نمی شود. با این حال امامان اندونزی که بخشی از تشکیلات اسلامی با نفوذ این کشور هستند، می خواهند آن را تغییر دهند. در ماه ژوئیه، نمایندگان عالی رتبه اسلامی کشور در مسجد استقلال در جاکارتا گرد هم آمدند تا «کنگره مسلمانان برای اندونزی پایدار» را تاسیس کنند، مجمعی برای هماهنگی فعالیت های زیست محیطی اسلامی در میان روحانیون، معلمان، دانشگاهیان و سیاستمداران.

نصرالدین عمر، امام اعظم مسجد استقلال در این گردهمایی اعلام کرد که این مسجد باید مکانی برای «سبز شدن روح و قلب» باشد. او کار خود را با نصب پنل های خورشیدی و سیستم های بازیافت آب در مسجد خودش آغاز کرده است. هزار مسجد دیگر نیز به پنل های خورشیدی و کنتورهای هوشمند انرژی مجهز خواهند شد. در سال 2018 نهضت العلما، بزرگترین سازمان اسلامی اندونزی، مجموعه ای از موعظه ها در مورد زباله و بازیافت را آغاز کرد. محمدیه، دومین نهاد بزرگ اسلامی، برنامه ای ایجاد کرد تا به امامان خود بیاموزد که «مبلغان محیط زیست» شوند.

«شورای علمای اندونزی»، هیئت عالی علمای دینی، نیز در این امر دخیل است که در طول دهه گذشته، یک مجموعه فتوا یا نظرات قانونی غیر الزام آور برای ترویج اهداف سبز صادر کرده است. این شورا در سال 2011، عملیات معدنکاری مخرب برای زیست‌محیط را طبق قوانین اسلامی ممنوع اعلام کرد. سه سال بعد نیز کشتار گونه های جانوری در معرض خطر را ممنوع اعلام کرد.

اندونزی به طور رسمی یک کشور سکولار است اما روحانیون آن نفوذ زیادی دارند. یک نظرسنجی در سال 2020 توسط Katadata Insight Centre، یک شرکت تحقیقاتی محلی، نشان داد که اندونزیایی ها بالاترین سطح اعتماد را به اطلاعات موسسات مذهبی دارند. روحانیون به دنبال تبدیل این اعتماد به قدرت سیاسی بوده اند. معروف امین، معاون رئیس جمهور اندونزی، شخصا در تهیه و دفاع از فتواهای زیست محیطی به عنوان یک رهبر شورای علمای اندونزی شرکت داشت. او هنوز از جایگاه سیاسی خود استفاده و مواعظ سبز می‌کند.

مدارس شبانه روزی اسلامی در اندونزی به میدان آزمونی تبدیل شده اند که برخی آن را جنبش اکو-اسلام می نامند. حدود 4 میلیون دانش آموز در این مدارس تحصیل می کنند. فارغ التحصیلان اغلب به رهبری نهادهای مهم مذهبی و سیاسی ادامه می دهند. در دارالعلوم، یک مدرسه اسلامی در جاوه، معلمان داستان هایی از حضرت محمد (ص) در حال کاشت درختان و حفاظت از حیات وحش نقل می‌کنند. دانش آموزان نیز برای فارغ التحصیلی باید یک درخت بکارند (در میان موارد دیگر).

روحانیون در امور مالی سبز نیز فعال بوده اند. آنها به طراحی «صکوک سبز» یا اوراق قرضه سبز اندونزی کمک کردند. برای انطباق با ممنوعیت های شرعی در مورد ربا، این ابزارها شامل مالکیت مستقیم دارایی‌ها به جای بدهی دارای بهره است. اندونزی از سال 2018 نزدیک به 3 میلیارد دلار از این اوراق قرضه اسلامی را منتشر کرده است که پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر و سازگاری با آب و هوا را تامین مالی می کند.

پایان پیام