توهین به شعور هواداران به سبک مربیان و بازیکنان استقلال و پرسپولیس

به گزارش گروه اقتصاد ورزش، دربی 102 با یک تساوی سرد به پایان رسید تا هر دو تیم مطابق انتظار پس از بازی از فوتبال بی کیفیت خود دفاع کنند و هر یک خود را سزاوار پیروزی بداند.

نیمه اول این دیدار احتیاط آمیز بود و هر دو تیم بنا داشتند از دروازه خود حراست کنند.

فوتبال مالکانه پرسپولیس در زمین خودی یا نهایت نیمه میدان باعث شده بود این تیم نتواند از خط دفاع پرتعداد حریف عبور کند و تنها فرصت پرسپولیس روی یک ضربه ایستگاهی ارسالی از سوی ترابی بود که ضربه نعمتی را حسینی دفع کرد.

از سویی دیگر استقلال به خوبی ارتباط بین مدافعان و هافبک های دفاعی پرسپولیس با وینگرها و مهاجم این تیم را قطع کرده بود . به طوری که در طول نیمه اول حتی یکبار هم تیم گلمحمدی فرصتی روی خلاقیت بازیکنانش ایجاد نکرد.

تاکتیک تیم نکونام هم استفاده از اشتباهات حریف بود تا با ارسال های جلالی و یامگا بتوانند خطرساز شوند.

اما در حالی که انتظار میرفت در نیمه دوم شرایط بهتر شود اوضاع بدتر هم شد.

پرسپولیس که از فوتبال مالکانه به نتیجه نرسید، روی به ارسال پاس های مستقیم به فضای بین آرمین سهرابیان و روزبه چشمی آورد.

همچنین مدافعان پرسپولیس سعی داشتند کمتر با بیرانوند بازی کنند چون در این صورت استقلال پرس از بالا نمیکرد و فضایی ایجاد نمیشد.

از سوی دیگر نکونام کمی تیمش را بالاتر اورده بود اما اصلا در سوییچ کردن موفق نبود.

هر دو تیم به اتفاقات دل بسته بودند که در نهایت با اشتباه استقلالی ها و خلاقیت امید عایشاه بود که پرسپولیس به گل رسید.

در ادامه تعویض های هر دو مربی درست به نطر میرسید و استقلال به دنبال فوتبال مستقیم و استفاده از قدرت سرزنی بازیکنانش بود و پرسپولیس با اضافه کردن فرجی در پی برتری عددی در محوطه جریمه و برنده شدن در جدال های هوایی بود.

این اما پایان کار نبود و روی اشتباه علی نعمتی و نبوغ آرش رضاوند یک پنالتی جنجالی بدست آمد و یامگا کار را به تساوی کشاند.

در حالی که عده ای معتقد هستند 20 دقیقه پایانی این بازی جذاب بود باید گفت این دقایق چشم نواز نبود و فقط حساسیت خاص خود را داشت!

باید اعتراف کرد پرطرفدارترین تیم های ایران با مربی و بازیکنان میلیاردی در طول بازی از ایجاد چند مثلث در زمین عاجز بودند و با زیر توپ زدن و خطا کردن فقط از مسئولیت شانه خالی میکردند!

بدون تردید یکی از بی کیفیت ترین دربی های چند سال اخیر را مشاهده کردیم که در نهایت بازنده این بازی هوادارن احساسی بودند که با مصاحبه های بعد از بازی بیش از پیش نمک روی زخمشان پاشیده شد و در صفحات مجازی به جان هم افتادند.

عادلانه ترین نتیجه در این بازی سرد و بی تاکتیک مساوی بود اما با پایان این دیدار به چند نکته رسیدیم.

اول آنکه وجود var هیچ تاثیری در اعتراضات به داوری ها ندارد.

نکته دوم اینکه مربیان و بازیکنان در بازی های بزرگ ارزش خود را نشان می دهند. دعوا کردن و شلوغ کاری نشانه بازیکن بزرگ بودن نیست!

و در آخر این سبک فوتبال و مصاحبه های عجیب بعد از بازی و داستان تکراری بیانیه و شکایت ،  تنها توهین به شعور فوتبالدوستان و هوادارانی است که با این دو تیم زندگی میکنند.

امیدواریم بازیکنان میلیاردر دو تیم که با یک ماه تعویق پرداختی خود زمین و زمان را به هم میریزند یک مقدار هم که شده به فکر ارتقای کیفیت فوتبال خود باشند و مربیان هم تا این حد محتاطانه کار نکنند تا حداقل اگر قرار است مساوی صورت بگیرد، هواداران از دیدن بازی لذت ببرند.

انتهای پیام/