لاجورد سنگ ماه تولد برای چه ماهی است؟ / تاثیر این سنگ در چاکراهای بدن

لاجورد سنگ ماه تولد برای افراد متولدین در فصل‌های پاییز و زمستان است. به ترتیب سنگ ماه تولد:

افراد متولدین در آذر ماه، ماه تولد آن‌هاست و برج مرتبط با آن قوس (صورت فلکی زودیاک کمان) است.

افراد متولدین در دی ماه، ماه تولد آن‌هاست و برج مرتبط با آن جدی (صورت فلکی زودیاک بز) است.

افراد متولدین در بهمن ماه، ماه تولد آن‌هاست و برج مرتبط با آن دلو (صورت فلکی زودیاک آبریز) است.

ماه‌های میلادی متناظر با آن دسامبر و ژانویه می‌باشد.

لاجورد سنگ مرتبط با کدام چاکراست؟

لاجورد یا لاپیس لازولی به چاکرای پنجم (گلو یا حلق) و چاکرای ششم (آجنا یا چشم سوم) مرتبط است.

چاکرای پنجم

چاکرا گلو – چاکرا حلق – چاکرا ویشودها – Throat Chakra – Vishuddha Chakra – Vishuddhi Chakra

چاکرای پنجم معروف به چاکرای گلو یا حلق است که در آیین هندو به آن ویشودها می‌گویند. این چاکرا در ناحیه گلو و حلق قرار دارد و مسئولیت بیان، ابراز و ارتباط دارد. چاکرای پنجم ارتباط با ارتباطات، خلاقیت و بیان دارد و مانترای آن “من بیان میکنم” است. این چاکرا با اعضایی چون گردن، حلق، فک و بازوها ارتباط دارد و به عصب‌های بازویی یا گردنی وابسته است.

عدم تعادل در این چاکرا می‌تواند منجر به مشکلات فیزیکی در منطقه حلق و گلو شود، همچنین می‌تواند باعث ناتوانی در بیان احساسات و مشکلات در ارتباط کلامی مثل پرحرفی یا ناتوانی در سخنوری شود. استفاده از سنگ لاجورد می‌تواند به تعادل این چاکرا کمک کند و تأثیرات مثبتی در رفع مشکلات مرتبط با این ناحیه داشته باشد.

چاکرای ششم

چاکرا ششم – چاکرا آجنا – چاکرای پیشانی – چاکرا چشم سوم Ajna Chakra – Guru Chakra – Third-Eye Chakra

چاکرای ششم معروف به چاکرای آجنا یا چشم سوم است که در آیین هندو به آن آجنا یا چشم سوم می‌گویند. این چاکرا در ناحیه پیشانی و بالاتر از میان دو چشم قرار دارد. رنگ مرتبط با این چاکرا آبی نیلی تا بنفش است و وظیفه باز کردن چشم داخلی و بیرونی و افزایش دیدار درونی و برونی را دارد. این چاکرا به غددی چون هیپوفیز و صنوبری و اعضا وابسته به آن مانند چشم، گوش، صورت و بینی مرتبط است. چاکرای ششم مسئولیت دیدار درونی، شهود و روشن‌بینی را دارد و مانترای آن “من می‌بینم” است.

تأثیرات این چاکرا با دنیای درونی و بیرونی انسان وجود دارد و مرتبط با روحانیت و آگاهی است. عدم تعادل در این چاکرا می‌تواند منجر به مشکلاتی چون فراموشی، ناتوانی در تفکر منطقی، گیجی و مشکلات بینایی شود. استفاده از سنگ لاجورد می‌تواند به تعادل رسیدن این چاکرا کمک کند و تأثیر مثبتی در رفع مشکلات مرتبط با این ناحیه و چاکرا داشته باشد.

خواص و اثرات سنگ لاجورد و کاربرد لاپیس لازولی در سنگ‌درمانی

لاجورد به عنوان یک سنگ محافظ در مقابل حملات عصبی و روانی شناخته می‌شود، استفاده از لاپیس لازولی به منظور کاهش استرس و ایجاد آرامش مؤثر است. این سنگ به فرد کمک می‌کند تا به درون خود نگریسته و خودشناسی را تقویت کند، به افزایش خودآگاهی تشویق می‌شود و حقایق درونی را آشکار می‌کند. افزایش صداقت، دل‌سوزی و اخلاق مداری از دیگر خصوصیت‌های این سنگ است. همچنین، حمایت از خلاقیت و نوآوری نیز جزو تأثیرات مثبت آن است. حمل و نقل این سنگ به تعزیز اعتماد به نفس و پذیرش خودشان کمک می‌کند، به بیان احساسات و عواطف کمک می‌کند و به تعادل درونی کمک می‌کند.

در زمینه سنگ‌درمانی، لاجورد تأثیرات بسیاری دارد. این سنگ سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند، به تصفیه خون کمک می‌کند و تنظیم فشار خون را ایجاد می‌کند. همچنین، تسکین دهنده و ضد التهاب عمل می‌کند و مشکلاتی مانند بی‌خوابی، سرگیجه و افسردگی را کاهش می‌دهد. لاجورد برای سیستم تنفسی و عصبی، گلو و تیروئید مفید است و به تنظیم این اعضا کمک می‌کند. همچنین، اثرات مثبت این سنگ بر تقویت تیموس و مغز نیز دیده می‌شود.

​لاجورد تأثیرات زیر را در سنگ درمانی دارد:

تنظیم و تعادل دهنده چاکرای پنجم و ششم (گلو و آجنا)

آرامش‌بخشی و جلوگیری از حملات عصبی و روانی

تحریک خلاقیت و نوآوری

افزایش اعتماد به نفس

تقویت خودآگاهی و تفکر بهتر

تقویت سیستم ایمنی بدن

تنظیم فشار خون

کاهش التهابات و تسکین آنها

مواجهه با بی‌خوابی و سرگیجه

بهبود سلامت سیستم تنفسی و عصبی و همچنین تیروئید

تقویت ارتباط با خود و دیگران

افزایش شفافیت در فکر و درک

کمک به ایجاد تعادل داخلی

تسهیل در رشد روحانی و افزایش بینش

تأثیر مثبت در درمان افسردگی و اضطراب

دارای اثر ضد‌عفونی‌کننده و ضد‌باکتری

نمادی از شفا، شادی، عشق، وفاداری و قدرت روانی

افزایش اراده و قدرت تصمیم‌گیری

لاجورد در تاریخ باستان نیز در مصر، سومر و بابل به عنوان یک داروی طبیعی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. همچنین، این سنگ در اعتقادات ایران باستان نیز نمادی از نزدیکی با خدایان بوده و قدرت‌های جادویی به آن نسبت داده می‌شده است. از این سنگ به عنوان سپر در مقابل حملات روانی نیز استفاده می‌شده است.

در نهایت، لاجورد به عنوان یک اکسیر قدرتمند به نظر می‌رسد که از بدن اتری و روحی مرتبط با آن مراقبت می‌کند و تأثیرات بسیار مثبتی بر روی روان و جسم دارد.

استفاده از لاجورد در طب سنتی و درمان‌پزشکی باستانی

در زمان‌های کهن، سنگ لاجورد در دو زمینه در پزشکی مورد توجه قرار می‌گرفت:

کاربردهای پزشکی و داروسازی

تقسیم‌بندی سنگ‌ها در جواهرشناسی و علم جواهرشناسی کهن ایران بسیار دقیقتر از منابع غربی بود.

تأثیرات پزشکی سنگ لاجورد:

در کتب تنسوخنامه ایلخانی آمده است:

در درمان اسهال و سودا، هیچ دارویی موثرتر از لاجورد شسته شده وجود ندارد. این سنگ برای افراد مبتلا به مالیخولیا و عدم خواب، مؤثر است. به همین دلیل، اگر این سنگ را بر روی پلک چشم قرار دهند، باعث رشد مژه می‌شود. در مورد کیفیت لاجورد آمده است:

لاجوردی که در آن نقاط زر دیده می‌شود و رنگ آن صافتر و زیباتر باشد و نقاط سفید کمتر باشند، بهتر است.

کتاب قانون ابن‌سینا نیز در مورد خواص دارویی و درمانی سنگ لاجورد ذکر کرده است:

قدرت این سنگ مشابه قدرت صمغ گیاه بدران است و کمی ضعیف‌تر از آن است. این سنگ گرم در خصوص مزاج و خشک در خصوص خواص است. این سنگ خاصیت گرم‌کنندگی، گران‌کنندگی و تندی را دارد و می‌تواند سوزش و زخم‌زایی ایجاد کند. همچنین، رشد مژه را بهبود می‌بخشد و موجب زیاد شدن مژه می‌شود. از دلایل این اثر، خارج کردن ترشحات بد از مژه‌ها است و مژه‌ها به‌راحتی می‌توانند رشد کنند. این سنگ در درمان نفس‌بریدگی ناشی از خستگی مؤثر است. همچنین، مواد سودا و هر آنچه با خون ترکیب و غلیظ است، را دفع می‌کند.

کتاب مخزن الادویه اثر محمد حسین عقیلی علوی خراسانی، یک پزشک بزرگ قرن دوازدهم هجری در مورد سنگ لاجورد آمده است:

سنگ لاجورد در ابتدا گرم و سپس خشک است. این سنگ ترشحات از مکررات دفع می‌کند و برای درمان مشکلاتی مانند سودا و ترشحات غلیظ و مخلوط با خون مؤثر است. همچنین، این سنگ به تقویت قلب و افزایش قدرت آن کمک می‌کند و خواص شبیه به سنگ‌های ارمنی و لزاق الذهب دارد. از این‌رو، این سنگ دارای اثر سوزاننده و تندی است.

لاجورد به‌عنوان یک سنگ دارویی و درمانی در ایران باستان مورد استفاده قرار می‌گرفت. پزشکان مصری و اهالی بین‌النهرین نیز از این سنگ به‌عنوان دارو استفاده می‌کردند، از جمله استفاده از پمادهای چشمی در آثار پاپیروس ایبری و کتابخانه آشوربانیپال. در کتب پزشکی کهن ایران نیز دستورات متعددی برای ترکیب و استفاده از این سنگ وجود داشته است. از هونیان ابن اسحاق تا قرن ۱۳، پزشکانی از قبیل الکوهین، العطار و منهاج الدکان از این سنگ در دستورهای تهیه داروها استفاده می‌کردند.

با توجه به اینکه لازوریت و آزوریت دارای ساختار و خواص متفاوتی هستند و تنها در ظاهر به یکدیگر شباهت دارند، و همچنین بسیاری از دانشمندان و پزشکان در دوره کهن این دو سنگ را با یکدیگر اشتباه گرفته‌اند، به نظر می‌رسد که برخی از داروهای ساخته شده از آزوریت (سنگ ارمنی) اثرات بی‌اثر یا مخرب داشته‌اند. امروزه با استفاده از تکنیک‌های شناسایی مدرن، این دو سنگ قابل تشخیص از یکدیگر هستند.

در کتاب ذخیرە خوارزمشاهی، این دو نوع سنگ تمیز از یکدیگر تفکیک شده است. همچنین، در یک کتاب فرهنگ پزشکی از اواخر قرن ۱۳ (سایمون جانوانسیس)، به دو نوع لاجورد اشاره شده است: نوعی که از مرمر سفید و پیریت بدست می‌آید و ارزش پزشکی دارد، و نوع دیگر که آزوریت یا سنگ ارمنی است و برای استفاده پزشکی مناسب نیست. برای تمایز این دو نوع سنگ، از پیشوندهای لاتین “سیترا” و “اولترا” استفاده شده است.

روش‌های شارژ و تطهیر لاجورد

برای شارژ و تطهیر لاجورد، راه‌های متعددی توصیه شده‌اند. می‌توانید لاپیس را در کنار کریستال‌هایی مانند آمیتیست یا کوارتز قرار داده و از عود گیاه مریم‌گلی یا سیج (Sage) استفاده کنید.

مردم بومی آمریکا به باور دارند که می‌توان با گرفتن سنگ‌ها و کریستال‌ها در دستان خود و تأمل درونی، انرژی‌ها و افکار مثبت را به سنگ‌های خود منتقل کرد.

یک یا دو بار در طول شب، لاجورد را در یک کاسه سنگ نمک هماتیت یا نمک دریا طبیعی قرار داده و تحت نور ماه کامل قرار دهید تا شارژ شود.

به دلیل حساسیت لاجورد به آب، استفاده از آب جاری برای تطهیر و قرار دادن در آب توصیه نمی‌شود.

نحوه نگهداری و تمیزکردن لاپیس لازولی

در نگهداری و تمیزکردن لاجورد، باید مواظبت دقیق داشته باشیم. به یاد داشته باشید که لاجورد مانند فیروزه سنگی، حساسیت دارد و در برابر ضربه و خراش احتمال از دست دادن درخشش دارد. همچنین، به دلیل ساختار متخلخل خود، در برابر آب و مواد شیمیایی آسیب‌پذیر است.

برای تمیزکردن لاجورد از یک دستمال نرم و لطیف استفاده کنید و آرام‌آرام روی سنگ بکشید. اگر نیاز به استفاده از آب دارید، بلافاصله پس از شستشو، سنگ را به‌طور کامل خشک کنید. به‌خصوص توجه داشته باشید که لاجورد با کلسیت بالا ممکن است حساسیت به آب داشته باشد.

پیگمنت آبی اولترامارین

پیگمنت آبی اولترامارین، یک رنگدانه تیره آبی است که با شکستن و فرسایش سنگ لاجورد، رنگ آبی اولترامارین حاصل می‌شود. نام این پیگمنت از کلمه “ultramarinus” در لاتین به معنای “آن سوی دریا” گرفته شده است، زیرا این رنگدانه در قرون ۱۴ و ۱۵ توسط تاجران راه ابریشم از معادن افغانستان به اروپا وارد می‌شد.

رنگ آبی اولترامارین یا پیگمنت آبی لاجورد، به منظور به‌دست آوردن رنگ آبی عمیق و استثنایی استفاده می‌شده است. از این رنگدانه در تولید ابزارها و آثار هنری متعددی از جمله تزیینات، نقاشی‌ها، کاشی‌گری، رنگ‌آمیزی سفال و میناکاری بهره برده می‌شده است. این استفاده‌ها در طول تاریخ مشاهده می‌شود و به‌عنوان مثال در ادبیات فارسی نیز به رنگ آبی آسمان اشاره‌های زیادی شده است.

در اشعار بسیاری، رنگ آبی آسمان با لاجورد تشبیه شده است. اشاره‌ها و تشبیه‌های مرتبط با لاجورد در ادبیات فارسی شامل عباراتی مانند “چادر لاجوردی” (به معنای شب)، “طاق لاجوردی”، “قدح لاجوردی”، “گنبد لاجوردی”، “سقف لاجوردی” (به معنای آسمان)، “لاجوردی نقاب” (به معنای جامه‌ای پرده‌ای که از نمایش بیرون می‌کشند)، “لاجوردی بساط” (به معنای آسمان صاف) و “غمزۀ لاجوردی” (به معنای غمزه و لبخند آسمانی) می‌شود.

تهیه رنگ و پیگمنت آبی از سنگ لاپیس لازولی

در اروپا از این سنگ، رنگ آبی لاجوردی (آبی نیلی) به دست آمده و در نقاشی با آبرنگ و رنگ روغن و همچنین در آثار هنری بسیار کاربرد داشت. امپراتوری مغول، دودمان تیموریان و نقاشان مینیاتور ایرانی نیز از این پیگمنت برای نگارگری، به ویژه برای ترسیم آسمان و شب، بهره می‌بردند.

پیگمنت اولترامارین یکی از بهترین و گران‌ترین رنگ‌های آبی است که در دوره رنسانس توسط نقاشان استفاده می‌شد. این رنگ اغلب برای نمایانسازی لباس‌های مریم مقدس مورد استفاده قرار می‌گرفت و نمایانگر مقدسیت و فروتنی بود. تا زمان اختراع پیگمنت اولترامارین مصنوعی در سال ۱۸۲۶، این پیگمنت یکی از رنگ‌های بسیار گران‌قیمت بود.

در جواهرنامه‌های نظامی آمده‌است که با خمیرکردن لاجورد، رنگ خوبی به دست می‌آید که برای رنگ‌آمیزی کاغذ و دیواره‌ها به کار می‌رود. از لاجورد نیز به عنوان مثال الماس سوراخ کنی و با چرخ‌دادن آن می‌توان رنگ بسیار خوبی بدست آورد.

در نفایس‌الفنون نیز آمده‌است که از لاجورد برای ساخت انگشتر و ظروف سفالی استفاده می‌شود که هدف از آن، بهبود رنگ و لعاب سفال است.

روش استفاده از آن در نفایس و جواهرات به این صورت آمده‌است که مقادیر خاصی از صاعقه یا همان صااشکنه را با قلیا و سنگ لاجورد بر روی سنگ داروسایی به شکل پودر و نرم‌شده ریخته و در ظروف سفالینی که در آن آهک لون افزوده شده، می‌پزند. سپس آن را از کوره خارج کرده و با سنا می‌مالند تا رنگ خوبی به دست آید. از اوایل قرن ۱۱، در دست‌نوشته‌های اسلامی، روش‌هایی برای تولید جوهر آبی با استفاده از رنگ آبی لاجوردی ثبت شده است.

با این وجود، این ماده به مراتب قبل از قرن ۱۱ و نیز بعدها در هنر ساخت سفال در کوره و در صنایع دستی نظیر شیشه‌گری، سرامیک، موزاییک و… به کار می‌رفت. این سنگ به دلیل داشتن ویژگی‌های رنگی و همچنین به دلیل قیمت مناسب، در هنرهای مختلف به عنوان یک ماده واسطه‌ای عمل می‌کرد.

حضور اشیای شیشه‌ای اسلامی در موزه‌های بریتانیا (متعلق به قرن‌های ۱۳-۱۴ میلادی) و همچنین ساخت ظروف میناکاری احتمالاً به دلیل ترکیب پودر آبی لاجوردی با پودر شیشه بوده، که این میناکاری از ترکیب لازوریت با اکسید قلع به دست می‌آمد. سنگ لاجورد به عنوان یکی از قدیمی‌ترین سنگ‌های قیمتی به‌شمار می‌رود و از آن اشیا مختلفی نظیر مهره‌ها، مجسمه‌ها و زیورآلات با سابقه حدود ۷۰۰۰ سال تهیه می‌شده‌است.

جابر بن حیان و محمد بن زکریای رازی، سنگ‌ها را دسته‌بندی کردند و به سنگ لاجورد جایگاه ویژه‌ای اختصاص دادند.