افشاگری نوبخت: سخنگوها نباید جیره‌خور یک جناح باشند!
سیاسی : نقش سخنگویان در ایجاد اعتماد عمومی چیست؟ محمدباقر نوبخت بر اهمیت شفافیت و سکوت هدفمند سخنگویان تأکید دارد و می‌گوید سخنگو نباید به بلندگوی یک‌طرفه سیاسی تبدیل شود.
در فضای سیاستگذاری عمومی و جامعه، سخنگویی تنها نقش یک اطلاع‌رسان ساده را ایفا نمی‌کند و جایگاه آن به عنوان پل ارتباطی میان سیاست‌گذاران و مردم، وزنی ویژه دارد. امروزه سخنگویان نه‌تنها باید توانایی ارتباط صریح و موثر با رسانه‌ها و افکار عمومی را داشته باشند، بلکه با هنر مدیریت اختلافات و فشارها آشنا باشند. محمدباقر نوبخت یکی از شناخته‌شده‌ترین شخصیت‌های این حوزه در دولت‌های حسن روحانی است که به تازگی در گفت‌وگویی از تجارب خود صحبت کرده است.
محمدباقر نوبخت، دبیرکل حزب اعتدال و توسعه، با تأکید بر این که سخنگوی یک دولت نباید به ابزاری برای پیگیری منافع جناحی تبدیل شود، می‌گوید: "تصمیم‌گیری درست و ثابت قدم ماندن در برابر تعارضات و فشارها نیازمند اصول حرفه‌ای و اخلاق رسانه‌ای است و گاهی اوقات بهترین تصمیم، انتخاب «سکوت هدفمند» خواهد بود."
همزمانی سخنگویی و یک مقام اجرایی در دولت روحانی
نوبخت، در گفت‌وگو با خبرآنلاین، به دوران مسئولیت خود در سخنگویی دولت حسن روحانی اشاره کرده و تشریح کرده که چگونه تجربه‌های پیشین او از جمله سخنگویی در دوره‌های مختلف مجلس شورای اسلامی و یا در ستاد انتخابات، به مسئولیت او کمک کرده است. او تأکید می‌کند که انتخاب او به عنوان سخنگو بر پایه تجربیاتش بوده و این مسئولیت سنگین همواره چالش‌های خود را داشته است.
او اشاره می‌کند که دولت‌های یازدهم و دوازدهم برنامه‌ای برای تعیین سخنگو در هر وزارتخانه داشتند. به گفته او، این برنامه‌ای بود که تا حدودی به افزایش شفافیت کمک می‌کرد، به‌ویژه در موارد نیاز به توضیحات فنی یا تخصصی که ممکن است از حوزه تخصص سخنگوی جامع دولت خارج باشد.
<
رابطه سخنگو با شفافیت و منافع عمومی
نوبخت در خصوص چگونگی تعادل میان شفافیت و حفظ منافع سازمانی تأکید دارد که این مهم نیازمند مهارت‌های ویژه‌ای است. او بیان می‌کند: "رابطه میان شفافیت و منافع سازمانی با توجه به ملاحظات ملی، امنیتی و انتظارات رسانه‌ای از جمله چالش‌های اصلی سخنگویان است که نیازمند دقت و مهارت فراوان در بیان مسائل است."
وی بر این باور است که سخنگو باید با اشراف کامل بر آمار و اطلاعات، به روایت‌سازی بپردازد و جلب نظر افکار عمومی را با صداقت و شفافیت تدریجی دنبال کند. از نظر او، اعتماد عمومی نه تنها به حجم اطلاعات ارائه شده، بلکه به صداقت و پایداری در پیام مرتبط است.
پاسخگویی به سوالات چالشی رسانه‌ها
نوبخت همچنین از روش‌های خود برای پاسخگویی به سوالات چالشی یا انتقادی صحبت کرده و می‌گوید که در مواجهه با این موارد، حفظ آرامش و استفاده از آموزه‌های دینی و اخلاقی، از جمله کمک‌های اصلی او بوده است. او به این نکته اشاره دارد که گاهی اوقات حتی عدم پاسخگویی نیز خود نیازمند مدیریت دقیق بوده است.
سخنگویی، فراتر از خواندن متن‌های آماده
او با مقایسه نقش سخنگو در ایران و کشورهای توسعه یافته توضیح می‌دهد: "در کشورهای دیگر، سخنگویی گاهی به خواندن یک متن از پیش‌نوشته شده محدود می‌شود، اما در ایران نه تنها این کافی نیست، بلکه انتظار افکار عمومی از سخنگو به اقناع کردن جامعه گره خورده است."
به باور او، سخنگویی در ایران نیازمند مهارت‌هایی فراتر از آنچه در استانداردهای بین‌المللی دیده می‌شود، است. او تأکید می‌کند که گزینش درست تیم همراه و برنامه‌ریزی منظم می‌تواند به سخنگو در ارائه پاسخی بهتر و جامع‌تر کمک کند.
هنر سکوت در میان تعارضات
نوبخت در پایان به چالش‌های سخنگویی در ایران پرداخته و نقش سکوت هدفمند را در این میان بارز دانسته و بیان کرده است که یک سخنگو نباید به بلندگوی جناحی خاص تبدیل شود. او مدیریت فشارهای سیاسی و سازمانی را نیز مسئله‌ای مهم می‌داند و می‌گوید که این موضوع نیازمند همزمانی هنر سکوت و پایبندی به اخلاق حرفه‌ای است.
