وقتی دلار بالا می رود قیمتها به آن می چسبد، ولی وقتی پایین می آید از آن جدا نمی شود/ دلال ها فقط گرانی را می شناسند

اقتصاد100- چسبندگی قیمتی به چالش بزرگ اقتصاد ایران تبدیل شده است؛ با وجود کاهش نرخ ارز و تورم، قیمت‌ها به سختی کاهش می‌یابند و این معضل ناشی از ذهنیت تورمی، بی‌ثباتی اقتصادی و نبود رقابت مؤثر است.

وقتی دلار بالا می رود قیمتها به آن می چسبد، ولی وقتی پایین می آید از آن جدا نمی شود/ دلال ها فقط گرانی را می شناسند

روزنامه ایران گزارش داده است: حتی زمانی که نرخ ارز کاهش پیدا می‌کند و قدرت خرید ریال بالا می‌رود، یا تقاضا کاهش می‌یابد و رکود اقتصادی فرا می‌رسد، قیمت‌ها همچنان تکان نمی‌خورند. این رفتار که توسط اقتصاددانان به "چسبندگی قیمتی" شناخته می‌شود، یکی از بیماری‌های دیرینه اقتصاد ایران را به تصویر می‌کشد؛ پدیده‌ای که منشأ آن در بی‌ثباتی اقتصادی، ذهنیت تورمی و نبود رقابت جستجو می‌شود.

چالش افزایش قیمت به روایت بازار

در دو دهه اخیر، بازار ایران با شوک‌های بزرگ و کوچک تورمی مواجه بوده است. در حالی که در اقتصادهای دیگر قیمت‌ها بر اساس عرضه و تقاضا یا تغییرات نرخ ارز، قابل کاهش یا افزایش هستند، در ایران این نرخ‌ها بیشتر تمایل به صعود دارند. به محض بروز نوسانات ارزی یا تصمیم برای افزایش قیمت، بازار واکنش نشان می‌دهد؛ اما در زمان بازگشت به ثبات نسبی، قیمت‌ها مقاومت می‌کنند و کاهش نمی‌یابند. این عملکرد نامتقارن ناشی از رفتار بازار است که اقتصاددانان آن را "چسبندگی قیمتی" قلمداد می‌کنند.

ذهن‌های تورمی، عامل اصلی چسبندگی قیمت

فرشاد مؤمنی، اقتصاددان برجسته معتقد است که ذهنیت تورمی فعالان اقتصادی به عنوان یکی از عوامل اصلی چسبندگی قیمت مطرح است: «انتظار کاهش قیمت در بازاری که مردم به تورم دائمی عادت کرده‌اند، منطقی نیست. این انتظارات بر رفتار بازار تأثیرگذارتر از متغیرهای واقعی اقتصادی هستند. حتی در شرایطی که نرخ ارز کاهش می‌یابد یا تقاضا افت پیدا می‌کند، خریداران و فروشندگان از کاهش قیمت خودداری می‌کنند، زیرا نگران موج جدیدی از گرانی‌ها هستند.»

به عنوان یک مثال ملموس، با وجود افزایش واردات گوشت قرمز در سال 1403، قیمت این محصول نه تنها کاهش نیافته بلکه همچنان در بالای 700 هزار تومان باقی مانده است.

سیاست‌های ناپایدار، بی‌اعتمادی بازار

یکی از ویژگی‌های بارز اقتصاد ایران، بی‌ثباتی نرخ ارز، تغییر مداوم تعرفه‌ها و سیاست‌های مالی است. این تغییرات باعث بی‌اعتمادی فعالان اقتصادی شده و هر گونه کاهش قیمت با شوک‌های جدید خنثی می‌شود.

داود سوری، اقتصاددان، این موضوع را بیشتر توضیح می‌دهد: «در چنین اقتصادی، کاهش قیمت به دلیل نبود ثبات، دوام ندارد. سیاست‌های تثبیتی یا دستوری که گاهی دولت اعمال می‌کند، به بی‌اعتمادی دامن زده و مشکلات را پیچیده‌تر می‌کند. به عنوان نمونه، قیمت بنزین در سال‌های اخیر با وجود افزایش جهانی بهای نفت، تغییر چندانی نکرده است. این سیاست‌ها به فشار روی پایه پولی و چاپ پول منجر می‌شود.»

چسبندگی قیمت در بازارهای بدون رقابت

حضور انحصارهای پنهان و رانت‌های ساختاری باعث شده که قیمت‌ها در بازار ایران تحت اراده معدود بازیگران کلیدی باقی بماند. حسین عبده‌تبریزی در این خصوص اظهار می‌کند: «بنگاه‌هایی که مطمئن هستند رقیب جدی ندارند و دولت هم نظارت مؤثری اعمال نمی‌کند، تمایلی به کاهش قیمت ندارند. چرا که کاهش قیمت مساوی با کاهش سود است و هیچ کس به سادگی از سود خود نمی‌گذرد.»

هراس از تامین کالا؛ فروشندگان عقب‌نشینی نمی‌کنند

فروشندگان در بازارهایی مانند لوازم خانگی، خودرو یا مصالح ساختمانی از کاهش قیمت هراس دارند؛ زیرا ممکن است در تأمین مجدد کالا با هزینه بالاتری مواجه شوند. بی‌ثباتی ارزی و اختلالات وارداتی آنها را مجبور به حفظ سطح بالای قیمت‌ها می‌کند.

اجاره مسکن؛ زمین چسبنده اقتصاد

هیچ بازاری به اندازه اجاره مسکن مقاومت در برابر کاهش قیمت را نشان نمی‌دهد. حتی در دوره‌هایی که معاملات خرید و فروش متوقف می‌شوند، قیمت اجاره تغییر محسوسی نمی‌کند. با وجود رکود بازار مسکن در سال‌های اخیر، میزان رشد اجاره‌بها از افزایش درآمد خانوارها پیشی گرفته است. طبق آمارها، میانگین اجاره مسکن در تهران طی سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳، بیش از ۲.۵ برابر شده است.

تاثیر چسبندگی قیمت بر سیاست‌گذاری‌ها

این رفتار چسبناک قیمت، علاوه بر فشار مستقیم بر سفره مردم، سیاست‌های اقتصادی را نیز بی‌اثر کرده است. زمانی که کاهش قیمت‌ها رخ نمی‌دهد و تقاضا باز نمی‌گردد، طولانی شدن رکود اقتصادی اجتناب ناپذیر می‌شود.

وبگردی
    ارسال نظر