۵ رفتار عجیب انسان که علم علت آن‌‌ها را بیان می‌کند

به گزارش گروه دانش و فناوری اقتصاد ۱۰۰ و به نقل از دیجی کالا مگ،حتما برای شما هم پیش آمده است که با دیدن دست‌وپاهای تپلی و نرم کودکان چندماهه یا گربه‌ای کوچولو از صمیم قلب و با هوس عجیبی علاقه‌مند به گاز گرفتن آن باشید! این موضوع تقریبا بین اغلب افراد مشترک است و ظاهرا دو دلیل اصلی برای پاسخ به آن وجود دارد. البته امیدواریم که این حس به عمل نینجامد. اولین دلیلی که می‌توان در مورد چنین حسی بیان کرد این است که وقتی بویی شبیه به نوزاد تازه متولد شده به مشام ما می‌رسد، مغز ما تحت تاثیر میزان بالایی از دوپامین قرار می‌گیرد و درست مانند زمانی که در حال خوردن یک غذای خوشمزه هستیم نمی‌توانیم در مقابل جویدن مقاومت کنیم.

دومین دلیل علمی که برای چنین رفتاری مطرح می‌شود این است که این مساله از حواس حیوانی ما برای گاز گرفتن یکدیگر ناشی می‌شود. همانطور که احتمالا در مستندهای حیات‌وحش دیده‌اید، بسیاری از پستانداران به منظور بازی، ایجاد اعتماد و ارتباط برقرار کردن همدیگر را گاز می‌گیرند، بنابراین جای تعجب نیست که ما انسان‌ها هم چنین رفتاری را از بعد حیوانی خود به همراه داشته باشیم.

شرط می‌بندم که تا به امروز فکر می‌کردید که گریه کردن عملی کاملاً طبیعی است. اما بیایید کمی به آن فکر کنیم، وقتی احساسی می‌شویم آبی از چشمان ما شروع به تراوش می‌کند، صادقانه بگویم که دیدن چنین چیزی واقعاً عجیب است. جالب است بدانید که برخی از روانشناسان ادعا می‌کنند که فرآیند گریه کردن یک نشانه‌ی اجتماعی تکاملی است که از سیگنال‌های فشار روانی اولیه ناشی می‌شود.

درواقع طی این دیدگاه علمی گریه‌های بی‌صدا را می‌توان به شرایطی نسبت داد که در آن قبایل بدون جلب توجه شکارچی و به دور از رفتارهایی مانند فریاد زدن، به یکدیگر می‌فهماندند که ناراحت هستند. بنابراین اگرچه ما در طول زمان به گریه کردن در هنگام غم، شادی یا حالت احساسی دیگر شرطی شده‌ایم، اما در حقیقت گریه به عنوان یک سیگنال برای بیان ناراحتی و فشار روانی در شرایطی که نمی‌توان فریاد زد، در نظر گرفته می‌شود.

اکثر افراد با سکوت در جمع، احساس ناراحتی دارند و بلافاصله تصمیم می‌گیرند که آن را با بحث و گفت‌وگو پر کنند. اما چه چیزی در سکوت جمعی وجود دارد که این‌قدر به ما احساس ناخوشایندی می‌دهد؟ پاسخ به این سوال باز هم به رفتارهای اجداد اولیه‌ی ما برمی گردد. درواقع اگر در محیطی با وجود دیگر انسان‌ها گفتگویی جریان نداشته باشد، ممکن است به نظر برسد که کار اشتباهی انجام شده است و نیاز انسان به دوست داشته شدن برآورده نمی‌شود. اگرچه این موضوع برای همه‌ی فرهنگ‌ها کاملاً صدق نمی‌کند، اما برای اکثر افراد تجربه‌ی چند لحظه سکوت در دنیایی که مردم دائماً در حال صحبت هستند، می‌تواند احساس ناخوشایندی را به همراه داشته باشد.

آیا تا به حال این تجربه را داشته‌اید که در حالی که به خواب رفته‌اید، ناگهان با تکان ناخواسته‌ی پا یا دستانتان از خواب بیدار شوید؟ جالب است بدانید که گویا ۷۰ درصد از مردم این احساس را تجربه می‌کنند، در حالی که هیچ توضیح علمی رسمی برای این رفتار عجیب انسانی وجود ندارد. در همین راستا چند فرضیه وجود دارد که می‌‌تواند به یافتن پاسخ برای این سوال کمک کند.

در ساده‌ترین حالت، انقباضات غیرارادی، واکنشی طبیعی به شل شدن اعصاب و ماهیچه‌ها و وارد شدن به حالت خواب است که اگر این انتقال به شکلی نادرست عمل نکند، می‌تواند دلیلی برای پرش عضلانی باشد. از طرفی برخی محققان بر این باوراند که این امر هم کاملا تکاملی است و پیشینه‌ی آن به روزهایی برمی‌گردد که شکارچیان باید خود را بیدار نگه می‌داشتند تا از خود و خانواده در مقابل خطرات محافظت کنند. این فرضیه راه رفتن برخی افراد در خواب را هم توجیح می‌کند.

در پایان باید یادآوری کنیم که بسیاری از رفتارهای انسانی وجود دارند که برای ما عادی به نظر می‌رسند، چراکه ما به طور روزانه آن‌ها را تجربه می‌کنیم، اما وقتی دقیق به آن‌ها فکر می‌کنیم، عجیب بودن چنین رفتارهایی خود را بهتر نشان می‌دهند.