ساخت کارخانه پیل سوختی هیدروژنی هواپیما توسط ایرباس

شرکت معظم و معروف ایرباس (که نام پرآوازه‌ای در صنعت هوانوردی به دوش می‌کشد) به عنوان بخشی از هدف خود برای ورود و ساخت هواپیماهای بدون آلایندگی تا سال 2035، توسعه یک سلول سوختی هیدروژنی را برای هواپیماها اعلام کرده است. به همین منظور ساخت کارخانه پیل سوختی هیدروژنی هواپیما توسط ایرباس آغاز شده تا نیازهای این شرکت را برآورده کند.

ساخت کارخانه پیل سوختی هیدروژنی هواپیما توسط ایرباس

به گزارش گروه دانش و فناوری اقتصاد ۱۰۰ و به نقل از سخت افزارمگ،برخلاف موتور جت رولزرویس که اخیراً معرفی شده است و مستقیماً هیدروژن را می‌سوزاند، هواپیمای مورد انتظار ایرباس از یک موتور الکتریکی درست مانند خودروهای پیل سوختی استفاده می‌کند و تمام این‌ها در حالی است که تنها H2O به عنوان پسماند این سوخت در هوا منتشر می‌کند. این شرکت گفت، در نهایت می‌توان از آن در هواپیماهای تجاری استفاده کرد که می‌توانند تا 100 مسافر را در حدود 1000 مایل دریایی (1150 مایل) حمل کنند.

ایرباس قصد دارد موتور جدید و مورد نظر خود را تا اواسط دهه آینده در هواپیمای A380 MSN1 خود آزمایش کند، و اینطو اعلام کرده است که هواپیماهای خود را برای حمل مخازن هیدروژن مایع اصلاح کرده است. با این حال، به نظر می‌رسد که این فناوری برای هواپیماهای کوچک‌تر طراحی شده است که به جای موتورهای جت، از ملخ‌های کارآمدتری استفاده می‌کنند. همانطور که در تصویر بالا می‌بینید، پیل سوختی و موتور ملخ برای آزمایش به یک A380 متصل شده‌اند. البته که باید این موضوع را مدنظر داشته باشید که این پیل سوختی و موتور ملخی نه لزوما به عنوان نیروی محرکه کامل برای هواپیمای بزرگ بلکه بعد از رسیدن به ارتفاع موردنظر و همچنین قرار گرفتن در موقعیت مناسب به‌کار افتاده‌اند.

هرچند که این شرکت جزئیات بیشتری از طرح خود ارائه نکرد، اما سلول‌های سوختی یک فناوری شناخته شده برای خودروها هستند. اگر تولید سوخت و تبدیل به برق را در نظر بگیرید، کارایی آن‌ها بسیار کمتر از خودروهای برقی با باتری (BEVs) است. با این حال، برد بیشتری دارند، سوخت‌گیری آن‌ها سریع‌تر و وزن آن‌ها سبک‌تر است. که البته مورد دوم برای هواپیما ضروری است.

همانطور که گفته شد، رولزرویس به تازگی از آزمایش موفقیت آمیز موتور جت با سوخت مستقیم هیدروژن (یکی دیگر از فناوری‌های احتمالی برای حمل و نقل هوایی آینده) خبر داد. این شرکت یک رولز رویس AE 2100-A، یک موتور هواپیمای با برد 2 هزار کیلومتر مورد استفاده در هواپیماهای مسافربری توربوپراپ را به منبع سوخت جدید تبدیل کرد. با این حال، از نظر تئوری می‌توان این فناوری را برای هواپیماهای بزرگ‌تر نیز افزایش داد.

هنوز موانع بزرگی وجود دارد که باید قبل از استفاده از هیدروژن برای تامین انرژی هواپیماها بر آن‌ها غلبه کرد. برای مثال، چهار برابر وزن سوخت معمولی هیدروژن برای همان محدوده مصرف می‌شود و سوخت باید در تمام مدت تحت فشار زیاد نگه داشته شود. اما هرچه‌ بگوییم، ممکن است هیدروژن تنها گزینه موجود برای سوخت هواپیما در آینده نزدیک باشد، زیرا فناوری باتری هنوز آن‌قدرها پیشرفت نکرده است و از سوی دیگر باتری‌ها بسیار سنگین هستند. مگر اینکه برای پروازهای بسیار کوتاه استفاده شود.

 

وبگردی
    ارسال نظر