فوتبال ایران درس بگیرد
خواستی؟ تمدید کن، نخواستی؟ به سلامت!
اقتصاد 100- این روزها ارقامی در دنیای فوتبال مطرح می‌شود که نه تنها برای ما، که برای آن‌ور آبی‌ها هم گزاف است. بالاخره صنعت فوتبال آن‌قدر همه‌گیر شده که باشگاه‌ها برای عقب نماندن از رقابت و کسب محبوبیت بیشتر، پول‌های زیادی را صرف خرید ستاره‌ها می‌کنند. مشابه اتفاقی که در اشلی متفاوت در فوتبال ایران رخ می‌دهد. اما راضی کردن ستاره‌ها دلیل بر باج دادن باشگاه‌های نامدار دنیا به بازیکنان نمی‌شود؛ دقیقا برخلاف رویکردی که باشگاه‌های ایرانی درپیش گرفته‌اند.
به گزارش گروه اقتصاد ورزش به نقل از دنیای اقتصاد، در روزهایی که بوندسلیگا تعطیلات زمستانی را سپری می‌کند، اخبار مربوط به تمدید قرارداد یوسوفا موکوکو با بورسیا دورتموند در صدر اخبار فوتبالی آلمان است. این مهاجم که به تازگی وارد 18 سالگی شده، در پایان فصل بازیکن آزاد می‌شود و پتانسیل بالایش سبب شده تا باشگاه‌های زیادی آماده به خدمت گرفتنش باشند. همین موضوع هم موکوکو را هوایی کرده تا دستمزد نجومی‌ای برای ماندن در دورتموند طلب کند. بازیکنی که آمار خیره‌کننده‌اش در رده‌های پایه دورتموند از چند سال قبل نوید ظهور یک استعداد ویژه را می‌داد و حتی با این سن و سال به تیم ملی هم دعوت شد تا جوان‌ترین بازیکن تاریخ آلمان در جام جهانی شود.
با وجود توجه زیاد رسانه‌ای به این مهاجم اما مدیران دورتموند به هیچ عنوان حاضر نیستند تا ناز بازیکنی را بکشند که خودشان پرورش داده‌اند. مذاکرات برای تمدید با موکوکو فرسایشی شده اما سباستین کل، کاپیتان سابق و مدیر ورزشی فعلی زنبورها آّب پاکی را در رسانه‌ها روی دست بازیکن تیمش ریخت: «ما یک پیشنهاد بسیار جذاب به او دادیم که شرایط خوبی برای پیشرفتش فراهم می‌کند. یوسوفا می‌تواند این پیشنهاد را بپذیرد و به دورتموند متعهد شود و در غیر این صورت، ما راه خود را از هم جدا خواهیم کرد. من دوست دارم که او ما را انتخاب کند، زیرا هنوز جا برای بهتر شدن دارد.
موکوکو پتانسیل بالایی دارد اما محدودیت‌هایی نیز برای باشگاه وجود دارد و ما به خوبی او را از این محدودیت‌ها آگاه کرده‌ایم. یوسوفا و ایجنتش می‌دانند که ما انتظار داریم در همین هفته تصمیم‌شان را اعلام کنند تا قبل از نخستین بازی‌مان در بوندسلیگا، تکلیف این موضوع مشخص شده باشد و بتواند تمام تمرکز خود را روی فوتبال بگذارد. موکوکو پسر خوبی است و از هفت سال پیش تاکنون در اینجا حضور دارد. ما او را آموزش دادیم و باعث پیشرفتش شدیم.» این شیوه درست برخورد با بازیکنان بدون باج دادن است. مشابه کاری که رئالی‌ها با کریستیانو رونالدو و سرخیو راموس، میلانی‌ها با جیجی دوناروما و یوونتوسی‌ها با پائولو دیبالا کردند. همه این نفرات چهره‌های شاخصی بودند که زیاده‌خواهی‌شان از باشگاه، سبب قطع همکاری شد، ولی در نهایت برند معتبر باشگاه‌ها باقی ماندند. اقدامی که در فوتبال ایران تاکنون مشابه آن رؤیت نشده است؛ بازیکنان می‌دانند که باشگاه به آنها احتیاج دارد و خواسته‌شان قبول می‌شود. پس برای چه از طلب کردن دستمزد نجومی عقب‌نشینی کنند؟
پایان پیام/
ارسال نظر