آقا عرفان، شما با این "چشم و دلم روشن این چه یاریه؟" ترکانده‌ای والا

"چشم و دلم روشن این چه یاریه؟" شاید پر تکرارترین آهنگی باشد که این چند روز در حال شنیدنش هستیم و باید گفت انصافا عرفان طهماسبی با این آهنگ دل خیلی از مردم را با خودش برده.

رسانه بیلبورد در این باره نوشت: هیجانِ مخاطبان موسیقی برای تماشای نخستین کنسرت «عرفان طهماسبی» به بالاترین حد ممکن رسیده و حالا و در شرایطی که پیش بینی میشد این خواننده برای ورود جدی اش به بازار کنسرت در ایران، اثری عاشقانه مطابق بر پیش زمینه ذهنی مخاطبانش را منتشر کند، عرفان طهماسبی با انتشار «گلوبند» معادله ها را به هم زد و با بازدید ۱۶ میلیونی (تنها در صفحه شخصی اش)، مگاهیتِ مهم سال را در اختیار مخاطبان موسیقی قرار داد تا نشان دهد علاوه بر اینکه یک استعداد ذاتی در جلب توجه مخاطب را داراست، یک «تیپ سازِ» حرفه ای و باهوش است.

این اواخر در چند مهمانی یا دورهمی «گلوبند» را شنیده اید؟ در چند رستوران به گوش تان خورده و این تراک چقدر در ریمکس های معروف ترین دی جی ها، تکرار شده؟ جواب مشخص است...؛ «خیلی زیاد». 

حتی بیشتر از آن چیزی که خود عرفان طهماسبی توقع داشته و برایش برنامه ریزی کرده بود. این موفقیت ها شانسی نیست و بی شک یک سناریوی جدی و یک استراتژی ویژه را در پشت پرده به خود می‌بیند. عرفان طهماسبی اگر سال قبل هم کنسرت هایش را  آغاز می‌کرد همین استقبال پیش رو را به خود میدید و حتی دو سال قبل هم، همین طور. اما سناریو جوری پیش رفت که او تلاش و ممارست خود را برای رسیدن به قله آرزوهایش جوری چیده بود که بی شک حالا در بهترین شرایط کاری و حرفه ای، آنرا تجربه کند. جایگاهی بسیار جدی و محترم که پیش بینی های بزرگی را می‌شود درباره آن داشت و او حالا «مهم ترین» خواننده سال ۱۴۰۳ است... با فاصله و اختلاف فراوان و بسیار. 

«گلوبند» اگر چه با غافلگیری مخاطب و کارشناسان، کمی با گذشت زمان پذیرفته شد اما یک کلاس آموزشی برای ستاره های این نسل موسیقی پاپ ایران بود. اینکه فاصله گرفتن از یک کاراکتر همیشگی، تجریه فضاهای جدید و فراری بودن از یک ساختار تکراری، چقدر می‌تواند در ساخته شدن یک شخصیت محبوب و همگانی تاثیرگذار باشد. این ریسک پذیری تا چه حدی به موفقیت منجر، و این موفقیت چقدر به بقا و ماندگاری هنریِ یک آرتیست ختم می‌شود. این شما و این «عرفان طهماسبی...». یک استعداد ناب و یک آرتیست کامل... که حضورش بی شک توانایی تغییر در استانداردهای روز موسیقی ایران را شامل می‌شود. 

منبع:برترین ها