مقایسه تواناییهای زنها و مردان: کدام قویترند؟
سلامت : مطالعات جدید دانشمندان نشان میدهد زنان به لطف هورمونهای استروژن و پروژسترون در مدیریت و تحمل درد قویتر از مردان عمل میکنند، موضوعی که میتواند به کشف مسکنهای مؤثر منجر شود.

پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو به نتایج جالبی درباره تاثیر هورمونهای زنانه بر مقابله با درد دست یافتهاند. مطالعات نشان میدهد که هورمونهای استروژن و پروژسترون، میتوانند در هنگام بروز درد، سلولهای بدن را تحریک کنند تا مواد افیونی تسکیندهندهای تولید کنند. این مکانیسم طبیعی نه تنها احساس درد را به حداقل میرساند، بلکه جلوی ارسال سیگنالهای درد به مغز را نیز میگیرد.
تحولی جدید در درمان دردهای مزمن
این کشف امیدهای تازهای برای تولید مسکنهای مؤثر در مدیریت دردهای مزمن مرتبط با بیماریهایی نظیر التهاب مفصل و سرطان به وجود آورده است. برآوردها نشان میدهد که حدود ۲۰ درصد از مردم آمریکا که به بیماریهای سخت مبتلا هستند، با دردهای مزمن و شدید دست و پنجه نرم میکنند. داروهای ابداعی بر اساس این کشف، میتوانند تغییر بزرگی در زندگی این گروه از افراد ایجاد کنند.
تفاوت تأثیر مسکنها در زنان و مردان
تحقیقات جدید همچنین پرده از این راز برداشته که چرا مسکنها اغلب اثر بیشتری بر روی زنان نسبت به مردان دارند. این موضوع خصوصاً در زنان یائسه که سطح هورمونهای زنانه کاهش مییابد و درد بیشتری احساس میکنند، به وضوح خود را نشان میدهد.
<
رابطه لنفوسیتها و سیستم ایمنی با درد
بر اساس این مطالعه، نقش لنفوسیتهای تی تنظیمکننده – که از انواع گلبولهای سفید هستند – در کاهش التهاب بسیار مهم است. این سلولها با بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن، به کاهش درد کمک میکنند. در این پژوهش، محققان این لنفوسیتها را در لایههای مننژ، که از مغز و نخاع محافظت میکنند، بررسی کردند و دریافتند که این لایهها بیش از حد تصور، نقش حیاتی در ارتباط سیستم ایمنی با عصبهای مرتبط با درد ایفا میکنند.
چگونه سیستم ایمنی بدن به مقابله با درد میپردازد؟
وقتی بدن احساس خطر میکند که ممکن است درد ایجاد شود، سیستم ایمنی به سرعت وارد عمل میشود. در این فرآیند، لایههای مننژ، پیامهایی به نخاع ارسال کرده و عصبیترین بخش نخاع که حاوی مقادیر زیادی از لنفوسیتهای تی تنظیمکننده است، فعال میشود.
تفاوت جنسی در حساسیت به درد
مطالعات نشان میدهد که وجود این لنفوسیتها در بدن موشهای ماده، التهاب و درد را به شدت کاهش میدهد، در حالی که در نبود این سلولها، حساسیت به درد در این موشها بسیار بیشتر میشود. این تفاوت میان زنها و مردان نیز به همین لنفوسیتها و هورمونهای استروژن و پروژسترون وابسته است، هورمونهایی که توانایی تولید مواد طبیعی افیونی مانند انکفالین را دارند.
امید به آینده
تمامی این یافتهها نشاندهنده این است که در آینده میتوان با بهرهگیری از این دانش، داروهای موثری برای تسکین دردهای مزمن تولید کرد و زندگی بسیاری از بیماران را بهبود بخشید.
منبع:
dailymail